De man doodde de vrouw - met wie hij al 39 jaar samen was - in haar eigen huis. Volgens de man was een kwetsende opmerking die het slachtoffer maakte de aanleiding dat hij de controle over zichzelf verloor, waarop een geweldsexplosie volgde. In haar vlucht naar buiten ging de man het slachtoffer achterna. In de worsteling die volgde, drukte hij de hals van het slachtoffer dicht met zijn knie, waardoor zij overleed. 

De man zocht achteraf een verklaring voor zijn gedrag en stelt dat hij verminderd toerekeningsvatbaar was vanwege zijn ziekte en de medicijnen die hij daarvoor kreeg. De deskundigen zijn het hier niet mee eens. De rechtbank volgt het advies en acht de man tijdens de geweldsexplosie volledig toerekeningsvatbaar. 

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank rekening met de persoonlijke omstandigheden van de man. Hij is 75 jaar en ongeneeslijk ziek. Detentie is voor hem (fysiek) zwaarder dan voor een gezond persoon. Doordat zijn levensverwachting beperkt is, zal hij de tijd die hem rest naar alle waarschijnlijkheid moeten doorbrengen in gevangenschap. Daarbij moet hij leven met de wetenschap dat hij verantwoordelijk is voor de dood van het slachtoffer met wie hij al lang samen was.

Met de dood van het slachtoffer is aan de familie, de kinderen, de kleinkinderen en vrienden onbeschrijfelijk veel en onherstelbaar leed aangedaan. Bij deze ernstige zaak past volgens de rechtbank alleen een lange gevangenisstraf. De rechtbank legt de man een gevangenisstraf op van 10 jaar. Deze straf is lager dan de eis van de officier van justitie, omdat de rechtbank meer rekening houdt met de persoonlijke omstandigheden van de man.

De man moet verder aan 2 broers van het slachtoffer een schadevergoeding betalen van in totaal ruim 34 duizend euro voor schokschade en de kosten die zijn gemaakt voor de uitvaart.