De vrouw maakte geld afhandig van haar slachtoffers door hen een woning te huur aan te bieden en een huurovereenkomst met hen af te sluiten. De vrouw wist daarbij dat zij deze woning nooit beschikbaar zou stellen. Daarnaast liet zij enkele slachtoffers ook geldbedragen betalen voor de meubels in de woning, terwijl zij niet de intentie had om deze meubels daadwerkelijk te leveren.

De vrouw beschaamde door haar handelen het vertrouwen van de slachtoffers. Bovendien droeg zij hierdoor bij aan de algemene gevoelens van onveiligheid in de maatschappij. De vrouw dacht alleen aan zichzelf en haar eigen financiële gewin.

Volgens de officier van justitie maakte de vrouw zicht naast het oplichten van de huurders ook schuldig aan het oplichten van de daadwerkelijke eigenaar van het huurhuis. De rechtbank gaat hier niet in mee. Ondanks dat de vrouw onder een valse naam het huurcontract ondertekende, kan volgens de rechtbank niet worden vastgesteld dat zij de intentie had om zichzelf of anderen op een onrechtmatige manier te bevoordelen. Het feit dat de vrouw een hoge huurverplichting aanging terwijl zij wist dat zij een beperkt inkomen had, is daarvoor onvoldoende. Zij heeft ook huur betaald. Daarom spreekt de rechtbank haar vrij.

Het Openbaar Ministerie eiste een gevangenisstraf van 12 maanden, waarvan 6 voorwaardelijk. De rechtbank komt tot een andere straf, omdat zij de vrouw voor het oplichten van de eigenaar van de woning vrijspreekt. In het nadeel van de vrouw weegt de rechtbank mee dat zij in het verleden eerder is veroordeeld voor vergelijkbare zaken. Daarnaast is haar werkwijze een weloverwogen keuze geweest om op deze wijze haar inkomen te verkrijgen. Voor het voorwaardelijke strafdeel geldt een proeftijd van 3 jaar. Dit geldt als stok achter de deur om herhaling in de toekomst te voorkomen.

Aan de slachtoffers moet de vrouw een schadevergoedingen van in totaal bijna 14 duizend euro betalen.