De man werkte als ambulant begeleider op een zorgboerderij. Daar verrichtte hij 4 maanden lang vrijwel dagelijks seksuele handelingen bij de jonge vrouw. Hij ging als begeleider een behandelrelatie met de jonge vrouw aan. Zij zocht professionele hulp bij de man, omdat ze slachtoffer was geworden van loverboypraktijken. Zij werd bedreigd, had herbelevingen en kon moeilijk alleen zijn. In de eerste 3 of 4 weken lag de man in de studio op de bank. Daarna ging hij iedere nacht bij haar in het eenpersoonsbed liggen. Op dat moment begonnen de seksuele handelingen. Tijdens de behandelperiode verrichtte de man vervolgens vrijwel dagelijks seksuele handelingen bij haar. 

De rechtbank rekent het de man zwaar aan dat hij in het geheel geen rekening hield met de kwetsbare toestand van de jonge vrouw. Als hulp-/zorgverlener gedroeg hij zich zeer onprofessioneel en maakte misbruik van zijn positie. De man maakte niet alleen misbruik van het vertrouwen van de jonge vrouw - die zich aan zijn professionele zorg en hulp had toevertrouwd - maar ook maakte de man een ernstige inbreuk op haar geestelijke en lichamelijk integriteit. Dit komt ook duidelijk naar voren in haar slachtofferverklaring tijdens de zitting. De relatie tussen hulp-/zorgverlener en de aan zijn zorg toevertrouwde persoon schept voor de hulp-/zorgverlener een bijzondere verantwoordelijkheid. De man had daar naar moeten handelen. 

De rechtbank ziet geen andere mogelijkheid dan het opleggen van een deels onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Ondanks dat uit het reclasseringsrapport naar voren komt dat een celstraf het huidige behandeltraject onderbreekt en de reclassering niet uitsluit dat detentie - vanwege de onderliggende traumaproblematiek en de verhoogde kans op zelfdoding - kan leiden tot een toename van de psychische problematiek. De rechtbank kan het de samenleving niet uitleggen dat iemand die als hulpverlener - geheel toerekeningsvatbaar - dit delict pleegde niet naar de gevangenis zou hoeven. Daarbij gaat de rechtbank er vanuit dat in de gevangenis maatregelen zullen worden getroffen om zelfdoding te voorkomen.

De rechtbank legt aan de man een gevangenisstraf op van 24 maanden, waarvan 12 maanden voorwaardelijk. Daarbij legt ze als bijzondere voorwaarden een meldplicht en ambulante behandeling op. Ook krijgt de man een beroepsverbod als hulp- of zorgverlener voor de duur van 5 jaren ten aanzien van vrouwelijke cliënten. 

Tot slot moet de man een schadevergoeding betalen van 15 duizend euro aan de jonge vrouw. Volgens de rechtbank is dit bedrag passend omdat de man in zijn functie als zorgverlener meerdere keren over een langere periode de waardigheid van de jonge vrouw aantastte en haar vertrouwen schond. Daarbij houdt de rechtbank ook rekening met de duur, frequentie en intensiteit van de ontucht en de bijzondere kwetsbaarheid van de jonge vrouw.