De man zou zich tussen 19 december 2019 en 20 april 2020 schuldig hebben gemaakt aan 8 misdrijven. Zo bedreigde hij meerdere personen met zwaar lichamelijk letsel of met de dood en spuugde hij iemand in het gezicht. Daarnaast beledigde hij bijzondere opsporingsambtenaren en zou hij zich meerdere keren tegen zijn aanhouding hebben verzet. De rechtbank spreekt de man van de wederspannigheid vrij.

De raadsman verzocht de man als verminderd toerekeningsvatbaar te beschouwen. De rechtbank deelt die mening niet en beschouwt de man volledig toerekeningsvatbaar. Aangezien er volgens de gedragsdeskundige onvoldoende aanleiding bestond om mate van toerekeningsvatbaarheid in relatie tot de misdrijven te beoordelen.

De rechtbank houdt er rekening mee dat het gaat om zeer vervelende, beangstigende en overlast gevende delicten. De rechtbank weegt verder mee dat de man veelvuldig is veroordeeld voor vermogens- en geweldsfeiten. Ook is aan hem al 2 keer eerder een ISD-maatregel opgelegd. Deze veroordelingen hebben hem er niet van weerhouden opnieuw in de fout te gaan. De rechtbank houdt er ernstig rekening mee dat hij  opnieuw een misdrijf zal begaan.

Alles bij elkaar oordeelt de rechtbank dat de ISD-maatregel voor de duur van 2 jaar moet worden opgelegd. Volgens de rechtbank is behandeling en begeleiding van de man noodzakelijk en levert de maatregel een bijdrage aan het oplossen van zijn (verslavings)problematiek. In het kader van het ISD-traject kan hulpverlening plaatsvinden en krijgt de man zo de structuur en begeleiding die hij nodig heeft.

Tot slot moet de man een schadevergoeding van 250 euro aan de verkeersbegeleider betalen die hij ten tijde van het coronavirus in het gezicht heeft gespuugd. De rechtbank vind dit volstrekt onacceptabel en respectloos gedrag en bovendien is het ontzettend vies.