De man en de vrouw schaften tijdens hun relatie de katten aan. De relatie liep op de klippen. De vrouw sommeerde de man vervolgens om de katten aan haar af te geven, maar de man weigerde dit. Daaropvolgend spande de vrouw een kort geding aan. 

Volgens de vrouw is zij de enig eigenaar van de huisdieren. Volgens haar blijkt dit uit het feit dat de koopovereenkomsten op haar naam staan. Bovendien vreest de vrouw dat haar ex dat de katten iets  zal aandoen om haar te dwarsbomen. Volgens de man is sprake van een eigendomsgeschil dat zich niet leent voor behandeling in kort geding. Volgens hem is er dan ook geen sprake van een spoedeisend belang. De man stelt verder dat hij de eigenaar van de beestjes is, aangezien ze in zijn woning verblijven en de aanschaf en verzorging van de katten volledig door hem is betaald.  Ook staan de paspoorten en chips van de katten op zijn naam. Bovendien zorgt hij goed voor de dieren en is aan hen gehecht. 

De kortgedingrechter gaat voorbij aan het standpunt van de man dat er geen sprake is van een spoedeisend belang. Deze procedure is niet gericht op het vaststellen wie de eigenaar is van de katten, maar ziet op het treffen van een ordemaatregel. Dit maakt dat de vrouw ontvankelijk is in haar vordering.  

Volgens de rechter leent deze procedure in kort geding zich niet voor het bepalen wie de eigenaar is van de katten. Daarvoor is nadere bewijslevering nodig. Het feit dat de koopovereenkomsten op  naam van de vrouw staan, betekent niet dat zij de enig eigenaar is van de katten. Zo staan de adresgegevens van de man op de koopovereenkomst. De vrouw stelt dat de aankoopprijs van de katten achteraf is verrekend, zodat deze niet door de man is betaald. Ze heeft dat echter niet onderbouwd, zodat niet is aangetoond dat zij de gehele aankoopprijs van de katten uit haar vermogen heeft voldaan. Dat de man de katten op zijn naam heeft geregistreerd betekent ook niet dat hij de enig eigenaar is, vooral omdat die registratie pas na de beëindiging van de relatie heeft plaatsgevonden. Dit alles maakt dat de kortgedingrechter niet kan vaststellen wie de eigenaar van de dieren is. Daarbij heeft de vrouw onvoldoende aangetoond dat haar ex de katten iets zal willen aandoen of dat hij de beestjes slecht verzorgt. Verder zijn zowel de vrouw als man het erover eens dat de katten niet gescheiden moeten worden. Hiermee rekening houdend ziet de kortgedingrechter geen aanleiding om de huidige situatie te wijzigen. De kortgedingrechter wijst daarom de vorderingen van de vrouw af. Dit betekent dat de katten voorlopig bij de man mogen blijven.