De slachtoffers kregen een persoon aan de telefoon die zich voordeed als een bankmedewerker, een van de mededaders. Deze persoon probeerde het vertrouwen van zijn slachtoffers te winnen en de slachtoffers gaven hun pincodes af. Hun bankpassen werd door de man uit Den haag opgehaald. De Hagenaar pinde vervolgens grote geldbedragen van de rekeningen van de slachtoffers. 

Volgens de rechtbank zijn de man en zijn mededaders doelbewust en planmatig te werk gegaan. De wijze waarop zij de slachtoffers hebben opgelicht getuigt van een enorme mate van brutaliteit. De man en zijn mededaders toonden geen enkel respect voor de persoonlijke eigendommen van de slachtoffers. Zij waren alleen uit op eigen financieel gewin en misbruikten zo het vertrouwen van de slachtoffers. Ook het vertrouwen van de maatschappij is door deze handelswijze ernstig geschonden.   

De man werd ook verweten dat hij samen met anderen was binnengedrongen in een geautomatiseerd werk, de computer van een van de slachtoffers en/of een of meer server(s) van banken. Volgens de rechtbank bevat het dossier te weinig bewijs dat de man daar betrokken bij is geweest. Daarom spreekt ze de man vrij van dit feit.  

Voor het voorwaardelijke strafdeel geldt een proeftijd van 3 jaar en hieraan zijn bijzondere voorwaarden verbonden. Zo moet de man zich melden bij de Reclassering en moet hij deelnemen aan een gedragsinterventie. Ook moet de man meewerken aan drugscontroles indien de reclassering dat nodig acht. 

Tot slot moet de man een schadevergoeding van 6.460 euro betalen aan 1 van de slachtoffers.