Op 10 maart 2019 spraken de man en de medeverdachte af om elkaar te ontmoeten in Geldermalsen. De medeverdachte wilde met het slachtoffer praten. De medeverdachte vroeg of de man het slachtoffer mee wilde nemen naar de afspraak. De man had een voorgevoel dat de medeverdachte het slachtoffer bang zou maken. De man bracht het slachtoffer met de auto naar Geldermalsen. Toen de medeverdachte aan kwam, opende hij het portier van de bijrijderskant van de auto van de man. Vervolgens gaf hij het slachtoffer meerdere vuistslagen tegen het hoofd en stak het slachtoffer meerdere met een mes in zijn been. Als gevolg van deze messteken overleed het slachtoffer.

De medeverdachte was op 3 maart 2020 door de rechtbank veroordeeld voor zware mishandeling met de dood van het slachtoffer als gevolg.  De man uit Dreumel werd ervan verdacht dat hij de medeverdachte hierbij heeft geholpen door het slachtoffer naar een met de medeverdachte afgesproken plek te brengen. De man bekende dat hij het slachtoffer had weggebracht, maar zei dat hij niet wist wat de medeverdachte van plan was. 

De rechtbank oordeelt dat er geen aanwijzing is dat de man wist dat de medeverdachte een mes had of een mes mee zou nemen naar de afspraak. Ook blijkt uit het procesdossier niet dat de man wist dat medeverdachte het slachtoffer zwaar lichamelijk letsel toe wilde brengen. De man had een voorgevoel dat de medeverdachte het slachtoffer bang wilde maken. Dat is onvoldoende om te concluderen dat de man (voorwaardelijk) opzet had op het gelegenheid geven tot een geweldsdelict, laat staan tot het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel van zwaar lichamelijk letsel. Om die reden spreekt de rechtbank de man vrij. 

De nabestaanden van het slachtoffer hebben vorderingen tot schadevergoeding ingediend. Omdat de man wordt vrijgesproken, worden deze niet toegewezen.