De man en het slachtoffer verbleven allebei in een instelling. Op 19 december 2019 ontstond een conflict tussen hen. Nadat het slachtoffer op de grond terecht kwam, schopte de man meerdere keren krachtig tegen zijn hoofd. Ook sprong hij meerdere keren op het hoofd van het slachtoffer.

Hoewel het letsel van het slachtoffer relatief meevalt, vindt de rechtbank bewezen dat de man heeft geprobeerd om het slachtoffer te doden. De man droeg namelijk sportschoenen en raakte daarbij krachtig het kwetsbare hoofd van het slachtoffer. Daar komt bij dat het slachtoffer op dat moment op de grond lag. Door dan nog te schoppen tegen en te springen op het hoofd van het slachtoffer heeft de man bewust het risico aanvaard dat het slachtoffer zou kunnen overlijden.

De man verklaarde dat hij het slachtoffer aanviel, omdat hij bang was voor het slachtoffer en omdat het slachtoffer hem bij zijn nek pakte. Uit het opsporingsdossier blijkt alleen niet dat dit klopt en ook is niet gebleken dat het slachtoffer begon met het gevecht. Om die reden was er geen situatie op grond waarvan de 31-jarige man zich mocht verdedigen door zelf geweld toe te passen. Er was dus geen noodweersituatie.

De rechtbank weegt in het nadeel van de man dat hij een heel ernstig strafbaar feit heeft gepleegd en dat het niet de eerste keer is dat hij geweld gebruikt tegen anderen. De man is onderzocht door zowel een psycholoog als een psychiater. Bij de man is sprake van een autismespectrumstoornis en een licht verstandelijke beperking. Dit heeft ook een rol gespeeld bij het gebruiken van geweld tegen het slachtoffer. De man is verminderd toerekeningsvatbaar en heeft een lange tijd behandeling en begeleiding nodig. Dit kan bereikt worden door hem tbs met voorwaarden op te leggen, waardoor hij een tijd in een kliniek moet worden behandeld. Omdat het een ernstig feit is, krijgt hij ook een gevangenisstraf van 12 maanden. De straf is daarmee gelijk aan de straf die door de officier van justitie is geëist.