De man kwam in juli 2024 tegen de wil van het slachtoffer haar slaapkamer binnen doordat hij door het raam was geklommen. Daar verkrachtte hij het slachtoffer meerdere malen. De man bleef de hele nacht bij het slachtoffer en pakte haar sleutels en haar telefoon af, zodat het voor haar niet mogelijk was om hulp in te roepen of haar woning te verlaten.

Daarnaast maakte de man zich in mei 2024 schuldig aan twee bedreigingen, waarvan één bedreiging tegen een agent terwijl deze aan het werk was.

Verkrachting is een ernstig delict en de man maakte hiermee een grove inbreuk op de lichamelijke en psychische integriteit van het slachtoffer. Hij maakte de belangen van het slachtoffer ondergeschikt aan zijn eigen seksuele behoeften. Dit deed de man in de eigen woning van het slachtoffer, een plek waar zij zich bij uitstek veilig zou moeten voelen. De rechtbank rekent dit de man zwaar aan. 

Over de man zijn rapporten opgemaakt door een psychiater en een psycholoog. Zij  concluderen dat de man onder meer een matig verstandelijke beperking heeft en dat hij functioneert op het niveau van een jong kind. Ook is sprake van forse gedragsproblematiek. De deskundigen adviseren de feiten aan de man verminderd toe te rekenen. De rechtbank neemt deze conclusie over. 

Kijkend naar de problematiek van de man is een forensisch klinische interventie binnen een gedwongen kader noodzakelijk. De rechtbank oordeelt dat de veiligheid van anderen en de algemene veiligheid van personen of goederen het opleggen van de tbs-maatregel met dwangverpleging eist. Ze legt dit ook aan de man op. 

De rechtbank legt geen gevangenisstraf op. De rechtbank houdt namelijk ook rekening met de verstandelijke beperking van de man en het feit dat zijn belevingswereld is te vergelijken met die van een jong kind. Een gevangenisstraf is volgens de rechtbank in dit geval dus niet passend. 

Tot slot moet de man aan het slachtoffer een schadevergoeding van 4 duizend euro betalen en mag hij vijf jaar lang geen contact met haar opnemen.