Op 22 juli 2017 reed de man in een auto met aanhangwagen - met daarop een graafmachine - op de Voorstraat in Lienden. Op die weg bevinden zich op meerdere punten wegversmallingen. Die zijn bedoeld als snelheidsbeperkende maatregelen. De man reed met zijn combinatie een wegversmalling in, waarbij hij op de andere weghelft terecht kwam. Op dat moment kwamen uit de tegengestelde richting 4 wielrenners fietsen. De eerste wielrenner remde uit schrik af. Vervolgens klapten de wielrenners op elkaar. Eén van de wielrenners botste tegen de aanhanger  en overleed aan haar verwondingen.

De rechtbank oordeelt dat de man een inschattingsfout heeft gemaakt door met zijn combinatie de wegversmalling in de rijden, terwijl hij zag dat uit tegengestelde richting wielrenners naderden. De man had zich - als sterke verkeersdeelnemer - moeten realiseren dat hij met zijn combinatie bijna de volledige weghelft voor het tegemoetkomende verkeer zou blokkeren. Ook had hij bewust moeten zijn van de kwetsbare positie van de wielrenners, die - zoals hij zelf heeft verklaard - met een hoge snelheid kwamen aanrijden. De man had anders op de situatie kunnen en moeten anticiperen, door zijn snelheid verder naar beneden te brengen of zijn auto tot stilstand te brengen. Hij had zijn beslissing om de wegversmalling in te rijden moeten herzien. Daar had de man ook de tijd voor.

Ondanks dat de man de inschatting heeft gemaakt dat voor de wielrenners voldoende ruimte zou overblijven om zijn voertuig te passeren, vindt de rechtbank het begrijpelijk dat de wielrenners dit niet of onvoldoende konden inschatten. Het is voorstelbaar dat zij van schrik hebben geremd, met een noodlottig afloop tot gevolg. Dat (achteraf gezien) voldoende ruimte over was voor de wielrenners om zijn voertuig te passeren, vindt de rechtbank niet aannemelijk.

De rechtbank beseft dat de man niet met opzet het verkeersongeval heeft veroorzaakt. Hij maakte een inschattingsfout, met vergaande gevolgen. Kijkend naar de ernst en de gevolgen van het ongeluk, oordeelt de rechtbank dat de gemaakte inschattingsfout zo groot is dat dit onvoorzichtig rijgedrag en dus schuld in de zin van artikel 6 van de Wegenverkeerswet oplevert.

Bij het opleggen van de rijontzegging, kiest de rechtbank er voor  een deel voorwaardelijk op te leggen. Dit doet ze om bij de man het bewustzijn te creëren dat hij in het verkeer de benodigde voorzichtigheid moet hanteren.