De man  liep op 23 februari 2020 met een mes in zijn hand naar de voordeur, waar het slachtoffer tegenaan stond te bonken en schoppen. De man opende vervolgens de deur, stak het slachtoffer in zijn buik en deed de deur weer dicht.

De rechtbank vindt niet bewezen dat de man zich schuldig heeft gemaakt aan een poging tot doodslag. In de letselrapportage wordt door de deskundige gesteld dat een steekverwonding net boven de navel levensbedreigend kan zijn als er is gestoken met een mes van meer dan 4 tot 6 centimeter. In en om de woning van de man zijn verschillende messen aangetroffen met diverse afmetingen, maar niet kan worden vastgesteld of het slachtoffer met een van deze messen is gestoken en zo ja, met welke. Omdat niet kan worden vastgesteld dat het slachtoffer is gestoken met een mes van meer dan 4 tot 6 centimeter, kan niet worden bewezen dat er een aanmerkelijke kans op de dood bestond. Daarom wordt de man vrijgesproken van poging tot doodslag.

Het beroep op noodweer dat namens de man is gevoerd, verwerpt de rechtbank. De man verklaarde dat het slachtoffer een stap naar binnen deed toen hij de deur opende. Ook als dat waar is, is er geen sprake van een ogenblikkelijke wederrechtelijke aanranding of een dreigend gevaar daarvoor. Dat de verhouding tussen de man en het slachtoffer was bekoeld en dat de man bang was voor het slachtoffer - die volgens de man bovendien groter en sterker is - is daarvoor onvoldoende. De rechtbank merkt bovendien op dat de man door zijn deur gesloten te houden, de confrontatie met het slachtoffer had kunnen voorkomen. De deur was namelijk gesloten en de man was dus buiten het onmiddellijke bereik van het slachtoffer.

Het is een feit van algemene bekendheid dat zich in  de buik een aantal vitale organen bevinden. Door met een mes net boven de navel in de buik te steken heeft de man de kans aanvaard dat het slachtoffer zwaar lichamelijk letsel zou oplopen. Het voorval heeft veel impact op het slachtoffer en zijn (op dat moment hoogzwangere) vrouw gemaakt. Het heeft gezorgd voor pijn en gevoelens van angst en onveiligheid. Het slachtoffer mocht van geluk spreken dat de verwondingen beperkt bleven. De rechtbank volgt het advies van de psychiater en vindt de man verminderd toerekeningsvatbaar.

De rechtbank veroordeelt de man tot een gevangenisstraf voor de duur van 180 dagen waarvan 77 voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar. Dat betekent dat de man nu niet terug hoeft naar de gevangenis. Daarbij zijn bijzondere voorwaarden opgelegd, waaronder een contactverbod met het slachtoffer en een locatieverbod voor de straat waarin het slachtoffer woont. Tot slot moet de man een schadevergoeding aan het slachtoffer betalen van in totaal ruim 1.800 euro.