Tijdens de zitting voerde de advocaat verschillende redenen aan waarom de seksuele handelingen geen ontuchtig karakter zouden hebben. De rechtbank gaat daar niet in mee. De rechtbank vindt dat er sprake was van een aanzienlijk leeftijdsverschil tussen de meisjes en de man: de meisjes waren tussen de 13 en 15 jaar en de man was toentertijd 18-19 jaar. De man was telkens op de hoogte van de jonge leeftijd van de meisjes. Er was geen sprake van gelijkwaardigheid. De man had al seksuele ervaring en het voor de meeste meisjes was het (één van) hun eerste seksuele ervaringen. Ook waren sommige meisjes tijdens de seks zo onder invloed van drugs en/of alcohol dat zij zich naderhand niets meer konden herinneren.

Volgens de officier van justitie zou  de man zich ook schuldig hebben gemaakt aan verkrachting en het plegen van ontucht met 2 andere meisjes. De rechtbank spreekt de man daarvan vrij omdat er onvoldoende bewijs voor is.

De rechtbank vindt een gevangenisstraf de enige gepaste reactie. Daarnaast vindt de rechtbank het belangrijk dat de man wordt behandeld voor zijn problematiek. Omdat de rechtbank minder feiten bewezen acht, vindt zij een voorwaardelijke tbs-maatregel - zoals geëist door de officier van justitie - niet aan de orde. Ook omdat de psychiater stelt dat de man in staat is om zich aan voorwaarden te houden. De rechtbank denkt dat door het koppelen van voorwaarden aan het voorwaardelijke deel van de gevangenisstraf het gevaar voor herhaling wordt beperkt. Zo moet de man zich klinisch en ambulant laten behandelen voor zijn problematiek. Daarnaast mag hij geen alcohol en drugs gebruiken.

De man moet tot slot een schadevergoeding van rond de 2.000 euro betalen aan de meisjes waarmee hij ontucht heeft gepleegd.