De man bracht op 13 februari 2020 zijn vriendin om het leven door haar keel/hals dicht te drukken en door geweld toe te passen op haar romp en ribben. Dit vond plaats in de woning van het slachtoffer in Eerbeek.   

Uit het dossier blijkt niet dat de man een vooropgezet plan had om zijn vriendin van het leven te beroven. De rechtbank spreekt de man daarom vrij van moord. Wel vindt de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat er sprake is van doodslag.

De advocaat van de man heeft op de zitting bepleit dat niet kan worden vastgesteld welk geweld precies is uitgeoefend, op welk moment dat is gebeurd en wat de oorzaak is van het letsel van het slachtoffer. De rechtbank oordeelt echter dat gelet op de bevindingen van de deskundigen in deze zaak (patholoog, forensisch arts en (overige) NFI-deskundigen) moet worden vastgesteld dat het slachtoffer die 13^e februari tussen 17:40 en 23:30 uur is overleden door toegebracht geweld op haar hals, romp en/of ribben. Diezelfde middag is het slachtoffer met de man nog bij haar moeder geweest. De rechtbank concludeert dat het na dat bezoek tot een geweldsuitbarsting is gekomen, waarbij door de man het letsel is toegebracht waaraan het slachtoffer is overleden.

De man heeft een einde gemaakt aan het leven van een jonge vrouw die hij nog maar 3 weken kende. Hij heeft het slachtoffer daarmee het meest wezenlijke bezit, haar leven, ontnomen. De man brengt hierdoor de nabestaanden en andere dierbaren van het slachtoffer, in het bijzonder haar ouders, broer en schoonzus en hun kinderen, onherstelbaar en groot leed toe, waarmee zij de rest van hun leven geconfronteerd zullen blijven. Zij zullen daarnaast moeten leren leven met vragen rond de dood van het slachtoffer - die onbeantwoord blijven - omdat de man geen openheid van zaken heeft gegeven.

De rechtbank legt de man een celstraf op van 12 jaar. Dit is gelijk aan de straf die de officier van justitie eiste. Ook legt de rechtbank aan de man een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel op. Hierdoor ontstaat de mogelijkheid om de man - na beëindiging van zijn detentie - langdurig onder toezicht te stellen.    

Aan de ouders van het slachtoffer moet de man een bedrag van 17.500 euro per persoon aan affectieschade betalen. De rechtbank benadrukt dat deze vergoeding uit de aard daarvan een symbolisch karakter heeft, omdat zij geen volledige compensatie kan bieden voor het verdriet van de ouders. Daarnaast moet de man aan de moeder van het slachtoffer een bedrag van ruim 3.500 euro betalen voor onder andere begrafeniskosten.