Op 21 februari 2024 kreeg de man ruzie met zijn vrouw. Hij pakte de keel van zijn vrouw vast en kneep haar keel dicht. De vrouw probeerde los te komen, maar dit lukte niet. Door ingrijpen van hun dochter liet de man uiteindelijk de keel van de vrouw los. Op 27 september 2022 mishandelde de man zijn vrouw door haar meerdere keren tegen haar schouders te slaan. Verder randde de man op 5 oktober 2023 een 13-jarige jongen aan.

Anders dan zijn advocaat vindt de rechtbank dat de man met zijn handelen opzet had om zijn vrouw van het leven te beroven. Het geconstateerde letsel van de vrouw is door een forensisch arts gekwalificeerd als niet potentieel dodelijk, maar de rechtbank vindt het een feit van algemene bekendheid dat het langdurig dichtknijpen van de keel of hals kan leiden tot de dood. Daarbij is van belang dat de man zich niet liet wegtrekken door zijn dochter, maar doorging met het dichtknijpen van de keel van zijn vrouw. Hij stopte pas nadat zijn dochter zei dat zij de politie ging bellen.

De advocaat van de man vond dat de aanranding niet bewezen kon worden, omdat het bewijs tegen de man alleen uit de verklaring van de 13-jarige jongen bestond en er geen andere bewijsmiddelen waren. De rechtbank vindt de verklaring van de jongen betrouwbaar en vindt ook dat zijn verklaringen worden ondersteund door zijn emoties die zijn waargenomen door zowel zijn moeder als de politie. De verklaring van de man dat hij de jongen per ongeluk heeft aangeraakt vindt de rechtbank daardoor niet aannemelijk.

Een GZ-psycholoog constateerde tijdens zijn onderzoek dat de man – ook tijdens het incident - aan een stoornis lijdt, namelijk een verstandelijke beperking. Net als deze deskundige oordeelt de rechtbank dat de man verminderd toerekeningsvatbaar was toen hij zijn vrouw mishandelde, zijn vrouw probeerde te doden en de jongen aanrandde. De officier van justitie eiste tegen de man een celstraf van 5 jaar. De rechtbank vindt deze eis niet passend. Bij het bepalen van de hoogte van de straf houdt de rechtbank rekening met de verminderde toerekeningsvatbaarheid van de man en met straffen die in soortgelijke zaken zijn opgelegd.

Gelet op de aard van de bij de man bestaande stoornis lijken op dit moment langdurige waarborgen noodzakelijk om toekomstige risico's in te dammen voor de veiligheid van anderen en de algemene veiligheid van personen. De rechtbank legt daarom om een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel (GVM) op.

Tot slot moet de man het slachtoffer van de aanranding naast materiële schade ook duizend euro smartengeld betalen.