De man maakte zich in een relatief korte periode schuldig aan het plegen van een groot aantal (voornamelijk) vermogensdelicten. Hij zocht op geraffineerde wijze contact met kwetsbare vrouwen met wie hij een relatie aanknoopte. Vervolgens maakte de man misbruik van hun persoonsgegevens. De man huurde auto's, vakantiehuisjes of bestelde catering. Daarbij maakte hij gebruik van een valse naam of de gegevens van de vrouw met wie hij op dat moment een relatie had.

De man maakte met zijn handelwijze veel slachtoffers. De slachtoffers waren in de veronderstelling dat zij handelden met een integere koper van goederen. Vervolgens werden zij niet betaald voor hetgeen zij hadden geleverd. 

De rechtbank rekent het de man in het bijzonder aan dat hij het vertrouwen van de slachtoffer heeft gewekt en dit vervolgens op grove wijze heeft geschonden. Hij maakte daarbij ook listig misbruik van de relaties die hij op dat moment had met  kwetsbare vrouwen. Daarnaast maakte de Zwollenaar misbruik van het vertrouwen dat de maatschappij - ten dienste van het maatschappelijk en economisch verkeer - in algemene zin moet kunnen hebben in de oprechtheid waarmee anderen aan dit verkeer deelnemen.

De rechtbank weegt verder in het nadeel van de man mee dat hij eerder onherroepelijk is veroordeeld voor vermogensdelicten. Dat weerhoudt hem er kennelijk niet om zich opnieuw schuldig te maken aan strafbare feiten. Kijkend naar de aard, de ernst en de frequentie van de door de man gepleegde feiten, oordeelt de rechtbank het opleggen van een gevangenisstraf een passende straf is.

Bij het bepalen van de hoogte van de gevangenisstraf houdt de rechtbank rekening met de proceshouding van de man en dat de redelijke termijn is geschonden. Daarbij is ook sprake dat geen gelijktijdige berechting heeft plaatsgevonden met een eerdere veroordeling, terwijl dit wel had gekund. Daar houdt de rechtbank ook rekening mee. 

De rechtbank ziet geen reden om een voorwaardelijke straf – al dan niet met bijzondere voorwaarden - op te leggen. Daarbij houdt ze rekening met het reclasseringsadvies, waarin onder meer staat dat de eerder opgelegde hulpverlengingstrajecten niet hebben geleid tot blijvende gedragsverandering. Daarom legt de rechtbank een celstraf van 12 maanden op. 

Tot slot moet de man schadevergoeding van ruim 10 duizend euro betalen aan 2 van de slachtoffers.