De vrouw bracht haar pasgeboren dochter tussen 20 november 2018 en 30 november 2018 ernstige verwondingen toe. Uit het rapport van de deskundige bleek dat het letsel van de baby levensbedreigend voor haar was, maar dat zij het door medisch ingrijpen had overleefd. Volgens de deskundige was het uitgesloten dat het letsel was ontstaan bij de geboorte of dat de baby zichzelf het letsel zou hebben toegebracht. De deskundige stelde dat het veel waarschijnlijker was dat het letsel was toegebracht dan dat dit was ontstaan door een ongeluk.

Het staat vast dat alleen de vrouw, haar 5-jarige zoon en 3-jarige dochter in de woning waren toen het incident plaatsvond. De vrouw verklaarde dat haar zoon de hele tijd had geslapen en dat hij de letsels niet kon hebben toegebracht. Daarnaast verklaarde ze dat mogelijk haar 3-jarige dochter het letsel zou hebben toegebracht bij de baby. Volgens de rechtbank is het niet aannemelijk dat de 3-jarige dochter van verdachte de letsels heeft toegebracht bij de baby. De deskundige merkte in zijn rapport op dat het hem zeer onaannemelijk lijkt dat iemand van 3 jaar dit letsel zou toebrengen aan de baby. De vrouw was de enige volwassene in de woning die nacht en alle andere oorzaken van het letsel van de baby kunnen worden uitgesloten. De rechtbank concludeert daarom dat alleen de vrouw degene kan zijn die de geconstateerde letsels aan de baby heeft toegebracht.

Het is niet duidelijk wat de vrouw precies heeft gedaan. Ze paste echter zodanige kracht toe dat dat leidde tot de verwondingen bij de baby. Daarbij was het geweld zozeer gericht op de dood dat het niet anders kan dan dat de vrouw het risico op de dood van haar baby bewust aanvaardde. Volgens de rechtbank is de vrouw schuldig aan poging doodslag. De rechtbank vindt ook bewezen dat de vrouw de baby in een toestand bracht die voor haar gezondheid schadelijk was, waardoor de baby zwaar lichamelijk letsel opliep. 

De rechtbank vindt het onvoorstelbaar wreed en gruwelijk wat de vrouw haar baby heeft aangedaan. De baby was weerloos en volledig afhankelijk van haar moeder. Zij schond op de meest ernstige en grove wijze haar ouderlijke plicht en liet na om haar dochter de zorg en bescherming te bieden die een baby nodig heeft. Wat de rechtbank de vrouw ook in het bijzonder kwalijk neemt, is dat zij probeerde haar 3-jarige dochter de schuld van haar eigen gruwelijke handelen in de schoenen te schuiven. 

De reclassering adviseerde om een straf op te leggen zonder bijzondere voorwaarden. De rechtbank vindt het ook niet passend om een voorwaardelijk strafdeel en bijzondere voorwaarden op te leggen. De redelijke termijn is met ruim drieënhalf jaar overschreden. Zonder deze overschrijding zou de rechtbank een gevangenisstraf van vier jaar passend hebben gevonden. Omdat die overschrijding er wel is legt de rechtbank een gevangenisstraf van 3 jaar op.

Tot slot moet de vrouw een schadevergoeding van 50 duizend euro betalen aan haar mishandelde dochter.  Een deel van de vordering wijst de rechtbank af, omdat het op dit moment nog niet duidelijk is hoe de verdere ontwikkeling van de letsels zal zijn. De beoordeling hiervan levert een onevenredige belasting van het strafgeding op. De dochter kan nog wel een zaak bij de burgerlijke rechter starten.