Eerst zeggen ze dat ze schoonmakers zijn en daarna mariniers. De ‘lange’ vraagt of-ie ‘vette dingen’ mag doen met 1 van de jonge mariniers, en steekt zijn hand in diens onderbroek. Hij betast een andere marinier op buik en borst. Na wat duw- en trekwerk vertrekkende  ‘lange’ en de ‘kleine’ weer, om in een naburige zaal hun roes uit te slapen.

Vandaag zit de 25-jarige Marcel* (de ‘lange’) in zijn burgerkloffie in de Rijnzaal van het Arnhemse gerechtsgebouw. ‘Ik ben ontslagen’, verklaart Marcel waarom hij niet in militair tenue is. ‘Misschien is het goed als u zelf vertelt wat er ‘s avonds op die 17e oktober in 2021 is gebeurd’, oppert de militaire politierechter Van Wezel. Oneervol ontslagen of niet, Marcel blijft een typische militair: hij hoeft niet naar de rechtbank te komen, maar doet dat wel, en hij hoeft niets te zeggen, maar doet het wel. ‘We hadden net een eindoefening gedraaid. Zondag hadden we vrij en we zijn Rotterdam ingegaan. We hebben met z’n drieën een fles rum leeggedronken, we zijn uit eten geweest, we zijn gaan stappen en hebben nog meer gedronken en in de Skihut hebben we cocktails gedronken en wat shots genomen. We zijn met de taxi naar de kazerne gegaan, waar we geen pasje hadden voor de slaapzaal van de onderofficieren. Uiteindelijk zijn we in dat slaapzaaltje terechtgekomen.’

Marcel zegt zich door de drank niets meer te herinneren van zijn escapades die avond in de kazerne. ‘Na de taxi ging het licht uit.’ ‘Waarom had u zoveel gedronken?’, vraagt de militaire politierechter. ‘Ik heb een slechte rem en binnen het korps mariniers is het heel normaal om te veel te drinken’, antwoordt Marcel.’ Pas op appèl wordt hem duidelijk wat er is gebeurd. ‘De majoor zei dat 2 jongens op een plek waren geweest waar ze niet hadden moeten zijn. Dat weet je: dat zijn wij. De majoor zei: “Als dit mijn kinderen was overkomen, dan had ik die 2 met een loden pijp hun kop ingeslagen.” We herkenden de jongens uit de slaapzaal en hebben ze gevraagd wat er was gebeurd. Ze liepen door.’ ‘Hebt u die jongens gevraagd of ze melding zouden maken van wat er was gebeurd?’, vraagt de rechter. Eerst zegt Marcel nee, even later zegt-ie ja.

De mariniers in opleiding doen melding van het incident bij de vertrouwenspersoon op de kazerne en vertellen hun verhaal tegen de marechaussee. Terwijl zijn maat in de slaapzaal had toegekeken, was Marcel gaan klieren en handtastelijk geworden. Of-ie vette dingen mocht doen. ‘Wat wordt daarmee bedoeld?’, vraagt de rechter. ‘Vieze dingen doen, seksuele dingen. Maar sla mij dood, ik weet het niet meer.’ De rechter: ‘U herinnert zich het niet, maar is dat iets dat u gedaan zou kunnen hebben?’ ‘Het is gebruikelijk dat dit gebeurt; het is grappig bedoeld’, antwoordt Marcel. De 4 jongens voelden zich geïntimideerd. Niet alleen in de slaapzaal, maar later ook op de kazerne. Marcel: ‘Ik ben ze niet achterna gelopen. We zijn ze een paar keer tegengekomen, maar het is nooit mijn bedoeling geweest om ze bang te maken. Maar ik kan mij voorstellen dat dat zo lijkt als je mij tegenkomt.’

Marcel vertelt de marechaussee tijdens zijn verhoor dat hij een ‘clown’  wordt met een slok op. ‘Wat doet u dan?’, wil officier van justitie Veenendaal weten. ‘Dan word ik impulsief. Spring ik van een brug in een kanaal.’ De officier: ‘Als u van uzelf weet dat u dat soort gekke dingen gaat doen, waarom drinkt u dan?’ Marcel: ‘Omdat het in de cultuur van het korps past om te zuipen tot je niet meer kunt lopen. Dat wordt door iedereen aangemoedigd, ook door de adjudant en de luitenant. Je moet sterk in je schoenen staan wil je niet meegaan in een groep met wie je dag en nacht samenwerkt.’ De officier: ‘Dat heeft desastreus voor u uitgepakt. U hebt een strafzaak aan uw broek en u bent uw baan kwijt …’ ‘En de jongens,’ vult Marcel aan. ‘Hebt u een les geleerd?’, vraagt de officier. Marcel: ‘Dat ik mijn normen en waarden niet meer moet laten afhangen van de groep waarmee ik omga en niet meer moet drinken. Ik ben mijn baan kwijt door de alcohol. Eigen schuld. Ik ben verslavingsgevoelig, dit moest een keer gebeuren.’

Marcel zegt zich niets te herinneren van die oktoberavond in 2021, maar de verklaringen van de 4 jonge mariniers spreken boekdelen, aldus de officier van justitie. 'U hebt 2 mariniers feitelijk gewelddadig en hardhandig aangerand, en daarvoor is geen letsel vereist. Ze moesten u wegduwen. Ze voelden zich geïntimideerd en onveilig. Ik weeg ook mee dat u zei 'vette dingen' te willen doen. Het is spijtig dat u uw baan bent kwijtgeraakt, maar ik snap het wel. Wat u heeft gedaan is een militair onwaardig.' Officier Veenendaal wil rekening houden met het feit dat Marcel al behoorlijk is gestraft door zijn oneervolle ontslag, waardoor hij geen uitkering heeft gekregen, en houdt ook rekening met de ouderdom van de zaak. 'Als ik dat alles afweeg, vind ik een werkstaf van 60 uur passend.'

Marcels raadsvrouw betwist niet dat Marcel met zijn tengels aan de 2 mariniers in opleiding heeft gezeten, maar ze betwist wél dat hij ze heeft aangerand. ‘Mijn cliënt heeft geen geweld gebruikt en hij was ook niet hardhandig. Aaien en strelen is geen feitelijke aanranding. Dat mijn cliënt aan de onderbroek van 1 van de jonge mariniers trok en zijn hand erin stak, is ook geen feitelijke aanranding. Dit grensoverschrijdende gedrag had tuchtrechtelijk afgedaan moeten worden’, aldus raadvrouw Aarts. Marcel  heeft volgens de raadsvrouw ADHD en is impulsief. ‘Dat is geen excuus, maar het verklaart wel zijn gedrag. Defensie had die indicatie ook gesteld, maar een hulptraject van 8 maanden was door zijn missies niet mogelijk. Al die tijd verkeerde mijnheer in een ongezonde omgeving waarin bovenmatig drankgebruik normaal wordt gevonden.’ Marcels raadsvrouw vraagt om vrijspraak.

De militaire politierechter denkt daar anders over. ‘Het was rond 12 uur ‘s avonds, het was donker, de 4 jongens lagen in hun onderbroek in bed en sliepen, of waren half in slaap. En dan komt u met uw vriend binnen. 2 mariniers naar wie wordt opgekeken. Er was een zekere gezagsverhouding tussen u en de jongens. U loopt naar de jongens, die u met kracht moeten weghouden. U trekt aan een onderbroek, en u zegt: “Mag ik vette dingen doen?” U drijft een van de jongens met zijn rug tegen een kast waardoor hij niet weg kan. U raakt de jongens aan op hun buik en gaat met uw hand in een onderbroek. Ze moeten met kracht uw handen wegslaan. Op basis van die feiten en omstandigheden vind ik dat er sprake was feitelijke aanranding. U hebt zich heel irritant gedragen. Eigenlijk is dat een verkeerd woord. De mariniers in opleiding voelden zich zo onveilig en geïntimideerd dat ze naar een vertrouwenspersoon zijn gegaan. U bent die jongens de volgende dag achterna gelopen. Blijf weg van die jongens!’ Net als de officier houdt de rechter er rekening mee dat Marcels zaak lang op de plank heeft gelegen. ‘En ik weeg mee dat u strafontslag hebt gekregen. Bij uitstek ú bent daarmee gestraft. U had een mooie carrière achter de rug én in het vooruitzicht.’ De militaire politierechter geeft Marcel een werkstraf van 60 uur.

* Dit is niet zijn echte naam.

Lees hier meer 'Op de Rol'-verhalen.