Anouk schopt voor een café zo veel herrie dat een politieagent haar en haar ruziënde vriendinnen sommeert op te krassen. Dan is de beer pas echt los. Ze gaat vreselijk tekeer. ‘Dat heb ik in al die jaren niet eerder meegemaakt’, schrijft de agent in zijn verslag. ‘Ze maakte mij wel 20 keer uit voor kankerhond en kankerlijer en sloeg mij met haar handtas.’ Einde van het liedje is dat de bereden politie eraan te pas komt en dat Anouk schoppend en schreeuwend door 6 agenten naar een politiebusje wordt gedragen. Geboeid én onder controle gehouden met een ‘bokkenpootje’ (je duim wordt dan naar de binnenkant van de pols gedrukt).

‘Je bent nog zo jong, vind je het goed als ik je met je aanspreek?’, vraagt politierechter Van Breevoort aan Anouk in het gerechtsgebouw in Zutphen. Ja, graag. ‘Kun je je herinneren wat er die nacht gebeurde?’ Niet veel. ‘Ik herinner mij dat ik een discussie had met een vriendin. We werden uit elkaar gehaald.’ En dan wordt het stil. Raadsvrouw Besjes: ‘Anouk is gespannen en komt niet altijd even goed uit haar woorden. We hebben afgesproken dat ze mij dan even aankijkt. Je hebt de politie verteld dat je in paniek raakte. Weet je wat er is gebeurd?’ Anouk: ‘Ik werd naar achteren geduwd, en toen viel ik zeg maar en werd het zwart voor mijn ogen.’ De raadsvrouw: ‘De politie zegt dat je weer bent opgestaan en dat je toen een politieagent en een politiepaard hebt geslagen.’ Dat herinnert Anouk zich niet. ‘Ik weet alleen dat ik werd weggedragen naar dat busje. Misschien heb ik rare dingen gezegd, maar ik sla geen paard; ik hou van paarden.’ Raadsvrouw Besjes wil graag gezegd hebben dat 1 getuige heeft verklaard dat hij de politieactie ‘onbeschoft’ vond en dat Anouk ‘beestachtig’ werd behandeld.

Overal hangen camera’s op straat, in de Nijmeegse Molenstraat vooral. De beelden passeren de revue in zaal D. Het is redelijk druk in de straat, er lopen vooral veel politieagenten rond. Ergens bij een steeg doemt een politiepaard op, en nog 1, maar veel duidelijk maken de beelden niet. ‘Ik kan niet zien dat Anouk een agent met haar tas slaat, en ook niet naar een paard slaat’, zegt raadsvrouw Besjes. De politierechter wordt ook niet veel wijzer van de video-opnames. Wel is duidelijk te zien dat een enorm aantal agenten zich in de Molenstraat meldt en dat Anouk wordt weggedragen. Ze zou daarbij een agente hebben geschopt, die daarbij een kwetsuur aan haar duim oploopt. Door dat letsel kan de agente tot op de dag van vandaag niet in de buitendienst werken en wil ze van Anouk een schadevergoeding van 2.000 euro. (De agent die Anouk geslagen zou hebben wil een schadevergoeding van 475 euro.)

Anouk heeft gesproken met de reclassering. Politierechter Van Breevoort: ‘Zij zeggen dat je best jeugdig bent in je gedrag en dat het verstandig zou zijn om je als jongere en niet als volwassene te berechten. Ze zeggen ook dat er nogal wat met je aan de hand is. Je reageert anders op situaties dan je leeftijdgenoten. Ze noemen ADHD. Maar ze zien geen rol voor zichzelf weggelegd. Je wordt goed begeleid vanuit je gezin. Ze zeggen ook dat een taakstraf lastig wordt omdat je weinig buiten komt en erg afhankelijk bent van je moeder.’ Toch zou het daar vandaag wel op uit moeten draaien, vindt officier van justitie Van den Heuvel. ‘Als je uit kunt gaan in Nijmegen, dan kun je ook een afspraak voor een taakstraf maken’. Anouk heeft volop kansen gekregen om aan haar aanhouding in de Molenstraat te ontkomen, vindt de officier. ‘De politie vroeg mevrouw verschillende keren om te vertrekken. Uiteindelijk grepen ze in. Daar zijn ze op dat moment voor. De agenten moesten ook voorkomen dat omstanders zich ermee zouden bemoeien.’ De officier vindt een taakstraf van 80 uur, waarvan 40 uur voorwaardelijk, gepast. Bovendien zou Anouk de agenten de gevraagde schadevergoedingen moeten betalen.

Anouk werd aangesproken en weggeduwd door iemand in gewone kleren die niet vertelde dat hij van de politie was, zegt raadsvrouw Besjes. ‘Ze wist niet waarom ze werd aangehouden. Ze was in paniek, en dat is jammer genoeg verkeerd ingeschat door de politie. Als ze hadden geprobeerd om Anouk tot rust te brengen, dan was de situatie niet zo uit de hand gelopen. Ze voelde zich ontzettend voor schut gezet en vernederd door de manier waarop ze horizontaal door 6 politieagenten en een heleboel eromheen werd vervoerd. Een meisje van 50 kilo. Er is haar ook serieus pijn gedaan. De handboeien werden op de grond bij de politiebus nog eens extra strak aangetrokken omdat ze zulke dunne polsen heeft.’ De agente die de kwetsuur heeft opgelopen, denkt dat de schoppende Anouk de boosdoener is, maar ‘ze heeft het niet zien gebeuren. Het is een aanname’, meent de raadsvrouw. 

Anouk heeft de agenten uitgescholden, dat is wel zeker. Ze heeft zich ook verzet tegen haar aanhouding, erkent de raadsvrouw. Maar heeft ze de 2 politieagenten ook mishandeld? Dat vindt raadsvrouw Besjes niet. ‘Anouk heeft zich verzet en niemand opzettelijk mishandeld’. De rechter zou het adolescentenstrafrecht moeten toepassen en rekening moeten houden met het feit dat Anouk de deur niet uitgaat. ‘Ze is 1 keer naar de stad gegaan, en dat liep helemaal verkeerd af.’ De raadsvrouw stelt de rechter voor om Anouk schuldig te verklaren zonder haar een straf te geven, of eventueel om haar een geheel voorwaardelijke straf op te leggen.

De politie moest ingrijpen in de Molenstraat omdat Anouk zich misdroeg, dat staat voor de Gelderse politierechter Van Breevoort als een paal boven water. ‘Je zegt dat je in paniek was, en de agenten zouden dat onvoldoende hebben gezien. Dat is misschien zo, maar het is allemaal begonnen met jouw gedrag. In die zin heb je het ook wel over jezelf afgeroepen.’ Anouk heeft de politieagenten beledigd en zich verzet tegen haar aanhouding. Ze heeft 1 politieagent ook mishandeld door met haar tas tegen zijn hoofd te slaan. Die heeft daardoor letsel opgelopen. ‘Het ligt anders met de mishandeling en het letsel aan de duim van de andere agent’, zegt de politierechter. ‘We kunnen niet met zekerheid vaststellen dat jij door te schoppen dit letsel hebt veroorzaakt. Daarvan spreek ik je vrij. Dat wil overigens niet zeggen dat de politieagente dit letsel niet bij de aanhouding kan hebben opgelopen.’ Anouk is jong en zit op veel vlakken met zichzelf ‘in de knoop’, constateert de politierechter. Bovendien woont zij nog bij haar moeder, die nog steeds een grote rol speelt. ‘De reclassering zegt terecht dat we je daarom niet als een volwassene moeten behandelen.’

Ook omdat Anouk nooit eerder in aanraking is geweest met de politie, vindt de rechter een celstraf niet aan de orde. Een geldboete past niet bij de ernst van de feiten en zou ook geen doel dienen omdat die gewoon door haar moeder zou worden betaald. 'Dus wat ik ga doen', zegt politierechter Van Breevoort: 'Ik leg je een taakstraf op van 40 uur. Omdat je 1 dag hebt vastgezeten, wordt dat 38 uur. Maar die leg ik je helemaal voorwaardelijk op. Ga je in de proeftijd van 2 jaar de fout in dan wordt het alsnog werken.' Omdat ze wordt vrijgesproken van mishandeling van de agente, hoeft Anouk haar niets te betalen. Ze moet de politieagent die ze heeft geslagen wel een vergoeding betalen: 400 euro. De rechter: 'Die rekening zal uiteindelijk wel bij je moeder terechtkomen, waardoor je je ook hier kunt afvragen of dit wel doel treft, maar daarvan hoeft de politieagent niet de dupe te worden.' 

* Dit is niet haar echte naam.

Lees hier meer Op de rol-verhalen.