Laden...

Op de rol: ‘U onthoudt het boodschappenlijstje van uw zus?’

Dit is een afdruk van een pagina op Rechtspraak.nl. Kijk voor de meest actuele informatie op Rechtspraak.nl (http://www.rechtspraak.nl). Deze pagina is geprint op 01-01-1970.

Skip Navigation LinksRechtbank Gelderland > Nieuws > Op de rol: ‘U onthoudt het boodschappenlijstje van uw zus?’
Zutphen, 05 april 2018

Commotie bij een kassa van de Albert Heijn aan de Linie in Apeldoorn. Een mevrouw heeft onderin haar tas een fles Robijn en allerhande smakelijke vleeswaren gestopt. Gestolen, zegt de manager van het AH-filiaal, die er onmiddellijk de politie bijhaalt. Vergeten af te rekenen, zegt Anita*, ‘omdat die boodschappen niet voor mij waren’. Het Openbaar Ministerie gelooft er geen woord van en stuurt haar een strafbeschikking van 200 euro. Anita weigert te betalen en gaat in verzet, zoals dat heet.

Afrekenen

Anita (41) komt strijdbaar zaal D van het gerechtsgebouw in Zutphen binnen. Ze heeft niet alleen haar moeder, maar ook advocaat Herman Bakhuis meegenomen. ‘Ik heb het dossier gelezen, en als ik het goed begrijp zegt u: Ik was die boodschappen in de tas vergeten, omdat ze voor mijn zus waren’, zegt politierechter André Coumans. ‘Daar komt het enigszins op neer’, reageert Anita. ‘Ik had mijn boodschappen op de band gelegd toen ik mij realiseerde dat ik de spullen voor mijn zus ook nog bij mij had. Ik zei: “Dit moet ik nog afrekenen”, maar toen was het al: diefstal. De caissière belde meteen de manager en iedereen kwam erbij. Ik kreeg er geen woord meer tussen en moest meteen mee naar achteren.’

Tas

‘Wel bijzonder om de boodschappen voor uw zus te vergeten’, oppert de politierechter. Anita weet wel hoe het komt. ‘Ik was die dag totaal niet lekker. Ik wilde een komkommer halen en ik kocht een courgette! Als ik onder spanning sta, gaan mijn gedachten op slot. Ik gebruik verschillende medicijnen en ik was al gehaast toen ik de winkel binnenging. Ik dacht er ook nog over om een winkelmandje te pakken, maar ik dacht: dat is niet handig, ik doe de spullen wel bij elkaar in mijn tas.’ Politierechter Coumans vindt het verhaal over de zus maar moeilijk te geloven. ‘Hoe wist u wat u voor uw zus moest meenemen?’ Gewoon, Anita had een bakkie bij haar gedaan en toen had haar zus gezegd wat ze van de supermarkt moest hebben. De rechter verbaasd: ‘U onthoudt het boodschappenlijstje van uw zus? Weet u hoe moeilijk dat is? Een pond kaas, dat gaat wel, maar een reeks producten?’ Hij leest voor: ‘Robijn, filet Americain, rosbief, spianata Romana, kipfilet, rundergehakt?’ Niets moeilijks aan, reageert Anita. ‘Ik doe voor mijzelf ook zonder briefje boodschappen.’ De rechter is niet voor 1 gat te vangen: ‘Maar dat is anders. Als het voor jezelf is, ben je de hele dag bezig met wc-papier te missen, dus dat vergeet je niet snel, maar de wensen van een ander?’

Medicijnen

Om te onderstrepen dat Anita inderdaad gezondheidsklachten heeft en bij AH even de weg kwijt was, overhandigt advocaat Bakhuis de rechter en de officier van justitie een uitdraai van de medicijnen die zijn cliënte zoal slikt. Propranolol om de hartslag te vertragen en gejaagdheid tegen te gaan, domperidon tegen misselijkheid door migraine en oxazepam om rustig te blijven. Verder heeft de raadsman een brief van een psycholoog, bij wie Anita over 2 weken voor het eerst op bezoek gaat, en een verklaring van Anita’s zus in de aanbieding. ‘Waarin staat dat zij geld had meegeven voor boodschappen.’ Anita: ‘Ik heb in de Albert Heijn ook nog mijn zus gebeld. Maar haar verhaal interesseerde niemand wat. Ik heb haar toen op de speaker gezet, maar niemand wilde luisteren. Langskomen hoefde ook niet, want ze wisten wel hoe het zat.’

Verbergen

Officier van justitie Alice Waterman weet ook hoe het zit: Anita is een dievegge. ‘Ik baseer mij daarbij op de aangifte en de getuigenverklaring. Een getuige verklaart dat ze de verdachte op een vreemde manier bij de kassa zag staan. Het leek alsof ze iets wilde verdoezelen. Daarom werd mevrouw door de AH-medewerkers ook extra in de gaten gehouden. Ze hield de tas dicht tegen zich aan. Ze deed de spullen die waren aangeslagen heel snel in de tas die op de grond stond. Dat is gek, want andere klanten doen dat niet, dacht de getuige. Als mevrouw wordt gevraagd of een AH-medewerker even in haar tas mag kijken, laat ze de tas staan. Dat is ook ongebruikelijk.’ Het kan best zijn dat Anita boodschappen voor haar zus moest doen, maar ze wilde ze wel meenemen zonder te betalen, meent de officier. ‘Ik geloof mevrouw gewoon niet’. Anita kreeg indertijd een strafbeschikking van 200 euro, en bij dat bedrag blijft de officier van justitie.

Vreemd

Dat Anita zich bij de kassa een beetje vreemd gedroeg, kwam door haar gemoedstoestand. Een slechte scheiding, doden in haar omgeving, medicijngebruik. ‘Haar zus schrijft ook: Anita had helemaal niet de opzet om diefstal te plegen’, aldus raadsman Herman Bakhuis. Anita was de kassa ook niet gepasseerd toen bleek dat ze onbetaalde spullen in haar tas had. De raadsman: ‘Ik had het sterker gevonden als Albert Heijn had gewacht tot mevrouw de winkel had verlaten. Nu is het hooguit een poging en die zie ik niet in de dagvaarding.’ Anita verdient vrijspraak. Als de rechter dat niet vindt, dan zou hij in ieder geval de geldboete moeten matigen. ‘Mevrouw heeft een uitkering en ik verwacht niet dat ze binnenkort werk heeft’. Anita heeft het laatste woord. ‘Ik had totaal niet de bedoeling om iets te stelen’, zegt ze.

Toveren

‘Ik twijfel er niet aan dat u die bedoeling wél had’, zegt politierechter André Coumans pardoes. ‘Dat baseer ik niet alleen op de verklaring van de getuige en op de aangifte, maar óók op wat u tegen de politie hebt gezegd. Als u echt voor uw zus boodschappen moest halen, dan snap ik echt niet dat u geen boodschappenlijstje tevoorschijn kon toveren.’ En dat Anita de winkel nog niet uit was, dus dat ze hoogstens een poging tot diefstal had ondernomen is onzin, meent de rechter. ‘Door die spullen in de tas te doen, was de diefstal voltooid en een feit’. Omdat hij wel gevoelig is voor het argument van raadsman Bakhuis dat Anita armlastig is, krijgt ze een boete van 200 euro, waarvan de helft voorwaardelijk.

* Dit is niet haar echte naam.

Uitspraken