De man pleegde over een periode van meerdere jaren ontucht met zijn kleindochters. Het misbruik kwam aan het licht doordat 1 van de meisjes aan haar mentor op school vertelde dat opa haar aanraakte op plekken waar dat niet hoorde. Na gesprekken met de ouders bleek dat ook haar zusje door haar opa werd aangeraakt. De slachtoffers deden vervolgens hun verhaal bij de politie en bij de rechter-commissaris. De zusjes verklaarden dat zij van elkaar niet wisten dat dit gebeurde. De man ontkende het misbruik.

De rechtbank stelt voorop dat dit type zaken zich kenmerkt door het feit dat slechts 2 personen aanwezig waren bij de (beweerdelijke) seksuele handelingen. De enkele verklaring van 1 getuige is vaak onvoldoende om tot een bewezenverklaring te komen. Daar staat tegenover dat in zedenzaken een geringe mate aan steunbewijs in combinatie met betrouwbare verklaringen van de aangever/getuige voldoende wettig bewijs kan opleveren. 

De rechtbank oordeelt dat de kleindochters consistent en gedetailleerd verklaren over het misbruik door opa. Ook ondersteunen hun verklaringen elkaar over en weer op cruciale punten. Dat hun verklaringen zoveel overeenkomsten vertonen, draagt voor de rechtbank in grote mate bij aan de betrouwbaarheid ervan. De rechtbank ziet bovendien geen enkele aanleiding voor de kleindochters om hun opa onterecht van het ontucht te beschuldigen. Verder bevestigt de moeder van de meisjes dat zij op woensdagen bij hun opa en oma waren, tot zij naar de brugklas gingen. Ook op andere punten vinden de verklaringen van de kleindochters steun in de verklaringen van hun beide ouders en van de mentor van een van de kleindochters. De rechtbank komt tot een bewezenverklaring van het misbruik. 

Volgens de rechtbank maakt de man met zijn handelen op ernstige wijze inbreuk op de lichamelijke integriteit van zijn kleindochters. Daarbij maakte hij misbruik van het vertrouwen dat hij als opa en (schoon)vader genoot. De kleinkinderen hadden zich bij hun opa en oma veilig en geborgen moeten voelen. Het tegendeel bleek waar. Kijkend naar de ernst van het misbruik en de lange periode waarin dit plaatsvond, vindt de rechtbank een gevangenisstraf van langere duur passend.

Sinds het misbruik aan het licht kwam, werd het contact tussen het gezin van de kleindochters en de rest van de familie verbroken. De verdeeldheid binnen de familie, zal ook op de 74-jarige man ongetwijfeld een zware wissel trekken. Daarnaast duurde het lang voordat deze zaak op een zitting kon worden behandeld. De rechtbank houdt rekening met dit tijdsverloop, met de leeftijd van de man en met de impact die het op de familie en op zijn toekomst heeft (gehad). 

De rechtbank legt aan de man een gevangenisstraf op van 24 maanden, waarvan 10 maanden voorwaardelijk. Het voorwaardelijk deel van de straf dient als stok achter de deur om te voorkomen dat de man opnieuw de fout in gaat, aangezien de man nog andere (jonge) kleinkinderen heeft. 

Tot slot moet de man aan zijn oudste kleindochter smartengeld betalen van 8 duizend euro. Aan haar zusje moet hij smartengeld van 3.500 euro betalen. De oudste kleindochter krijgt een hoger bedrag, omdat in haar geval het misbruik verder ging dan aanraken en het misbruik bij haar langer duurde. Ook moet de man de therapiekosten vergoeden die de kleindochters hebben gemaakt.