De mannen werden op 12 september 2019 rond 3 uur ‘s middags op heterdaad betrapt door agenten bij de diefstal van 1 van de 3 fietsen. Met een speciale sleutel braken zij de sloten open. De gestolen fietsen sloegen zij vervolgens op in een klaarstaande auto, die door 1 van de mannen werd bestuurd. 2 van de 3 gestolen fietsen trof de politie in die auto aan. De mannen verklaarden tegen de politie dat zij de fietsen van iemand anders hadden gekocht.

Eerder zijn een vijftal andere fietsen gestolen. Deze fietsen zijn niet bij de mannen aangetroffen. Ook is er onvoldoende bewijs is dat zij bij die diefstallen betrokken waren. Daarom is het tweetal van deze fietsendiefstallen vrijgesproken.

De rechtbank stelt vast dat er sprake was van een samenwerking en een werkverdeling. Om die reden oordeelt de rechtbank dat de 2 mannen schuldig zijn aan diefstal van 3 fietsen. Dat de mannen de fietsen hebben gekocht gelooft de rechtbank niet. De rechtbank houdt bij de strafbepaling rekening met de professionele wijze waarop zij de diefstallen pleegden. Zo zaten er valse kentekenplaten op de klaarstaande auto en waren de ruiten daarvan zwart gespoten, zodat de fietsen eenmaal in de auto niet te zien waren. Ook gebruikten de mannen lopers en speciale sleutels om de sloten te verbreken en kozen zij de duurdere elektrische fietsen uit om mee te nemen. 

De mannen zorgden voor schade en overlast voor de eigenaren van de fietsen. Daarom moeten zij aan een eigenaar de kosten voor een nieuw fietsslot vergoeden. De andere 2 eigenaren vroegen niet om een schadevergoeding. 2 andere vorderingen om schadevergoeding verklaart de rechtbank niet-ontvankelijk, omdat de mannen voor deze fietsendiefstallen zijn vrijgesproken. Deze benadeelde partijen kunnen bij de civiele (burgerlijke) rechter alsnog proberen de schade te verhalen.

De zaak van een 3e medeverdachte is aangehouden, omdat zijn advocaat niet op tijd over het dossier beschikte. Zijn zaak behandelt de rechtbank op 25 januari 2022.