Een jong stel woonde samen en schafte samen een hond aan. Na het verbreken van de relatie in 2016 kwamen zij samen tot een omgangsregeling over de hond. De hond verbleef regelmatig bij ieder van hen. De vrouw had die regeling stopgezet en de man eiste in kort geding dat de regeling werd voortgezet.

De voorzieningenrechter gaat er voorlopig vanuit dat partijen gezamenlijk eigenaar zijn van de hond, omdat zij hem samen hebben aangeschaft en ieder de helft van de aanschafprijs hebben betaald. In principe hebben beide partijen er dus recht op om tijd met de hond door te brengen. Op de zitting bleek dat de man en de vrouw deels doordeweeks thuis zijn en verder gebruik maken van een uitlaatservice. De omstandigheden waarin zij voor de hond kunnen zorgen zijn dus vergelijkbaar. Dat de hond beter af is bij de vrouw, of dat de vrouw een andere gegronde reden heeft om de regeling eenzijdig stop te zetten, is onvoldoende gebleken.

Tot het moment dat in een eventuele bodemprocedure anders wordt beslist, moet de omgangsregeling dus worden voortgezet en is de hond wekelijks van maandag tot woensdag en om het weekend bij de man. Als de vrouw daaraan niet meewerkt moet zij een dwangsom van 100 euro per dag aan de man betalen.