Bij een faillissement zijn bestuurders van een bedrijf verplicht om zo spoedig mogelijk alle administratie aan de curator te geven, zodat de curator het faillissement kan afhandelen. Dit moet snel zodat waardeverdamping kan worden voorkomen.

De rechtbank verklaarde op 20 augustus 2019 het bedrijf van de man - dat zich richtte op schuldhulpverlening - failliet. Ondanks meerdere verzoeken van de curator aan de bestuurders van het bedrijf om de administratie te overleggen, kreeg de curator niet de volledige administratie die nodig was. Ook bleek geen deugdelijke administratie te zijn bijgehouden over 2019. De curator deed daarom aangifte van faillissementsfraude. De rechtbank oordeelt dat de man zich schuldig heeft gemaakt aan het niet bijhouden van de administratie en het niet direct overdragen van de beschikbare administratie. 

Het failliet verklaarde bedrijf richtte zich op hulpverlening aan mensen met schuldenproblematiek. De omzet van het bedrijf bestond uit klanten die door middel van een abonnement betaalden voor hulp. Deze klantenportefeuille was de kern van het bedrijf. Vlak voor het faillissement in augustus 2019 richtte de vrouw een nieuwe besloten vennootschap (BV) op. De klantenportefeuille werd kort voor de faillietverklaring overgedragen aan deze nieuwe BV. Hiermee benadeelden de man en vrouw volgens de rechtbank andere schuldeisers. Deze klantenportefeuille viel nu buiten de boedel en kon op die manier geen geld meer genereren voor de schuldeisers. 

De rechtbank veroordeelt de man voor zowel het niet bijhouden en verstrekken van de administratie als voor het benadelen van de schuldeisers door de overdracht van de klantenportefeuille. Aan hem legt de rechtbank een werkstraf voor de duur van 220 uur op. De vrouw is veroordeeld voor het benadelen van de schuldeisers door de klantenportefeuille over te dragen. Zij krijgt een taakstraf van 160 uur.