In november 2022 vond in Apeldoorn een dodelijk verkeersongeval plaats. Het betrof een botsing tussen een personenauto en een fietser. Op de bestuurders- en bijrijdersstoel zaten de zoon van de man en diens vriendin. Dezelfde dag verklaarden twee inzittenden dat de vriendin de auto had bestuurd. De politie had het vermoeden dat niet de vriendin, maar de zoon van de man de werkelijke bestuurder was. 

Een aantal dagen na het ongeluk ging de man in gesprek met de twee inzittenden. Tijdens het gesprek merkte de man – onder andere – op dat als men zou 'breken of alsnog ging vertellen' iedereen minimaal drie dagen vast zou zitten. Volgens de rechtbank wilde de man ervoor zorgen dat de getuigen bij hun eerder afgelegde, onware verklaringen zouden blijven. De man had daarmee het doel om hun verklaringsvrijheid te beïnvloeden. De man probeerde zo de rechtspleging te frustreren. Dit rekent de rechtbank de man zwaar aan. 

De officier van justitie eiste een taakstraf van 100 uur. Kijkend naar het delict zou volgens de rechtbank een gevangenisstraf passend zijn. Maar de rechtbank houdt rekening met het tijdsverloop en – zoals wettelijk voorgeschreven – ook met twee recente veroordelingen. Hierdoor wordt in deze zaak geen onvoorwaardelijke gevangenisstraf opgelegd. Voor het voorwaardelijke strafdeel geldt een proeftijd van 2 jaar.