Op 31 maart 2023 vond een vechtpartij plaats op een plein in Voorthuizen. Daarbij stonden twee groepen van drie personen tegenover elkaar. Tijdens het gevecht was er sprake van drie opeenvolgende fasen van geweld.

Eén van de mannen uit de eerste groep  reed met zijn auto achteruit toen de deur van de naast geparkeerde werkbus open ging. Deze deur werd door een man uit de tweede groep weer wat dichter gedaan toen hij zag dat de auto achteruit reed. Dat was voor de bestuurder van de auto kennelijk niet genoeg, waarop hij uitstapte en onder andere een kopstoot uitdeelde aan de man van de werkbus. Er is niet gebleken dat de man schade had aan zijn auto. Desondanks meende de man  dat hij de man van  de werkbus een lesje moest leren. Dit geweld was de start van een grotere vechtpartij, waarbij er over- en weer veel geweld is gebruikt.

De broers van de man bij de werkbus voegden zich bij hem en bij de andere man voegden zich later ook twee mannen. Hoewel de bestuurder van de auto begon met het geweld en daarvan de aanstichter was, gebruikte de man uit de werkbus en zijn broers fors geweld met gereedschap dat op dat moment in hun werkbus lag. 

De rechtbank rekent het de mannen aan dat het geweld zich op klaarlichte dag in de ochtend heeft afgespeeld. Meerdere mensen, waaronder kinderen, waren hiervan getuige. Vechtpartijen als deze leveren gevoelens van angst en onveiligheid op in de maatschappij. De mate van geweld die gebruikt is, is buiten alle proportie geweest en moet als schokkend zijn ervaren door de omstanders. 

De bestuurder van de auto was alleen toen hij de kopstoot uitdeelde. De rechtbank kan niet vaststellen dat de 2 mannen aan de zijde van de bestuurder - toen zij zich bij het geweld voegden - wisten van het eerder door de man gepleegde geweld. Hun aanwezigheid werkte wel escalerend. Hun latere bijdrage aan het geweld is echter te minimaal om te spreken van het voor openlijke geweldpleging vereiste 'in vereniging' plegen van geweld. De rechtbank spreekt deze mannen daarom vrij. De aanstichter van het geweld wordt veroordeeld voor mishandeling. Hij krijgt een werkstraf van 60 uur. 

De broers pasten fors geweld toe met gereedschap dat op dat moment in hun werkbus lag. Dat geweld was buitenproportioneel en heftig. Van een noodweersituatie is volgens de rechtbank geen sprake. Zij hadden moeten weglopen van de situatie, maar in plaats daarvan waren zij keer op keer de escalerende factor. De rechtbank veroordeelt de broers voor mishandeling en openlijke geweldpleging tot taakstraffen van 130 uur. 

Over en weer zijn er vorderingen tot schadevergoeding ingediend. Deze worden deels toegewezen, maar in het geval van de man uit Voorthuizen en zijn medestanders wordt in grote mate rekening gehouden met de mate van eigen schuld.