Bij bestuursrecht kwam een verzoek om een voorlopige voorziening binnen. Dat is een voorlopige beslissing van de rechter als er sprake is van een spoedeisend belang. In deze zaak zou een burgemeester een erf met daarop 2 woningen en een hal binnen een week sluiten in verband met een aangetroffen laboratorium voor synthetische drugs en een hennepkwekerij in een loods op het perceel. De bewoners van de woningen waren het - mede door de coronamaatregelen - met die sluiting niet eens.

Dit soort zaken vallen onder de urgente zittingen, dus de griffier regelde heel snel een telefonische zitting en plande een moment in. “Op het afgesproken tijdstip belde ik de 2 partijen, de griffier sloot thuis aan en luisterde mee via een skypeverbinding”. Op het kantoor van de advocaat van de bewoners zat ook 1 van zijn cliënten, op het kantoor van de advocaat van de burgemeester was ook een ambtenaar van de gemeente aanwezig.

“De zitting liep eigenlijk als normaal.” Wel zijn er kort communicatieafspraken gemaakt: “Alleen spreken als ik het woord geef”. Ik heb mijn vragen kunnen stellen en de partijen hebben hun standpunt kunnen toelichten. Zelfs een luchtfoto kon worden toegelicht.

“De advocaten waren zeer coöperatief en hielden zich aan de communicatie-afspraken. Na 45 minuten kon ik de behandeling afsluiten. 3 dagen na de zitting heb ik uitspraak gedaan.”

Was dit voor herhaling vatbaar? “Jazeker, inmiddels is er ook een 2e telefonische zitting geweest over het sluiten van een coffeeshop. Na een korte onderbreking heb ik ook direct –telefonisch – uitspraak gedaan.” Benieuwd naar de uitspraken in deze 2 zaken? Je leest ze hieronder.