De mannen lichtten tussen 2013 en 2020 onder de namen FX-CI, Power Capital Financial Trading (PCFT), Volcap FX, Gain Capital Financial Trading en LDN vele mensen op. Deze bedrijven waren zogeheten boilerrooms, een organisatie van frauduleuze personen die met hulp van verkopers bellen naar potentiële beleggers om ze onder andere te laten investeren in niet bestaande beleggingsproducten.

De mannen maakten steeds op professionele en georganiseerde wijze gebruik van het vertrouwen van de slachtoffers. Zij hielden hen voor dat hun geld belegd werd in buitenlandse valuta (Forex). Daarbij maakten de mannen gebruik van valse namen, verschillende buitenlandse rekeningen, gelikte websites en valse adressen en telefoonnummers waarmee zij suggereerden dat het betreffende bedrijf in Londen of Berlijn was gevestigd. Het geld werd echter niet belegd, maar verdween en is nog steeds spoorloos. 

Daarnaast maakten de mannen zich meermalen schuldig aan valsheid in geschrift met als doel het verhullen van de oplichting. 

De mannen waren in verschillende rollen betrokken bij de boilerroom. Ze belden potentiële klanten, hadden regelmatig contact met bestaande klanten om hen over te halen meer geld in te leggen, zorgden voor de website, de administratie, coördineerden de werkzaamheden van anderen en zorgden voor de financiële afwikkeling en het laten verdwijnen van het geld. 

De mannen ontkenden grotendeels hun betrokkenheid bij de boilerrooms. Ze hadden misschien wel werkzaamheden verricht, maar wisten niet dat de klanten werden opgelicht. De rechtbank vindt hun verklaringen volstrekt ongeloofwaardig. 

De rechtbank spreekt de mannen vrij van hun betrokkenheid bij de boilerrooms A&L, GT-IG en Kapital Wealth.

De mannen lieten zich allen leiden door financieel gewin. Door hun handelen zijn de benadeelden ernstig gedupeerd. In sommige gevallen zijn zij al hun spaargeld of pensioenvoorziening kwijt. Ook hebben zij last van schaamte, psychische problemen en leidde de oplichting tot problemen in hun sociale omgeving. Hun vertrouwen in de medemens is geschaad. 

De rechtbank legt aan de 49-jarige man uit Zandvoort en de 49-jarige man uit Spanje de hoogste gevangenisstraffen op van respectievelijk 6 en 5 jaar. De mannen coördineerden de werkzaamheden van anderen en hadden zicht op de geldstroom.

De 49-jarige man uit Zandvoort krijgt de hoogste straf omdat hij zich ook schuldig heeft gemaakt aan valsheid in geschrift in een notariële akte. Notariële akten hebben een grotere bewijswaarde dan andere aktes. Het vertrouwen dat de maatschappij in notariële akten moet kunnen hebben is van groot belang. De straf die de rechtbank aan deze man oplegt is hoger dan de 5,5 jaar gevangenisstraf die de officier van justitie eiste. De rechtbank benadrukt daarmee dat niet alleen de gepleegde omvangrijke oplichtingen zeer ernstig zijn, maar ook dat de man gebruik heeft (willen) maken van valse stukken, waaronder een notariële akte.

De gevangenisstraf van de 49-jarige man uit Spanje is gelijk aan de eis van de officier van justitie. 

De 47-jarige man uit Ecuador krijgt een hogere straf dan de 3 jaar die de officier van justitie eiste.

De 60-jarige man uit Spanje krijgt een gevangenisstraf van 3 jaar. Dat is lager dan de eis van de officier van justitie, omdat de rechtbank minder feiten bewezen vindt. 

De schadevergoeding die de mannen aan de slachtoffers moeten betalen is het geldbedrag dat de slachtoffers hebben ingelegd in de boilerrooms. Het aantal slachtoffers en het totaalbedrag dat zij zijn verloren ligt hoger. Niet alle slachtoffers hebben een verzoek tot schadevergoeding gedaan.