De man ging op 16 augustus 2022 met zijn zoontje naar de spoedeisende hulp vanwege een knappend geluid bij zijn ribben. Op de gemaakte röntgenfoto waren nog geen breuken aan zijn ribben of sleutelbeen te zien. Korte tijd later, op 27 augustus 2022, werd de baby opnieuw onderzocht op de spoedeisende hulp. Nu vanwege een zwelling op zijn sleutelbeen. Opnieuw werd er een röntgenfoto gemaakt. Het jongetje bleek 9 gebroken ribben, een gebroken sleutelbeen en een gebroken groeischijf in zijn linkerbovenbeen te hebben.

Zowel de man als zijn vrouw, de moeder van het kindje, ontkenden dit letsel te hebben veroorzaakt. Maar uit de afgeluisterde gesprekken tussen de Arnhemmer en zijn vrouw, de verklaring van de vrouw bij de politie en de verklaring van de man tijdens zijn rechtszaak maakt de rechtbank op dat hij zijn zoontje omhoog heeft gegooid en weer heeft opgevangen. Daarnaast maakte hij krachtige fietsbewegingen met de beentjes van de baby met als doel om zijn krampjes te verlichten. 

De baby was te klein om dit zelf te hebben gedaan. Ook kan het niet bij de bevalling zijn ontstaan en het is zeer onwaarschijnlijk dat het letsel door bijvoorbeeld een arts of de grootouders is veroorzaakt. De man is er daarnaast van overtuigd dat zijn vrouw het niet heeft gedaan, terwijl zij hem er meerdere keren op aansprak dat hij te ruw met de baby omging. De rechtbank oordeelt dat de man door het gooien en de fietsbewegingen het letsel van zijn zoontje heeft veroorzaakt. 

Volgens de rechtbank had de man niet de bedoeling om dit letsel te veroorzaken. Daarom spreekt de rechtbank hem vrij van de verdenking van poging tot zware mishandeling en van mishandeling met zwaar lichamelijk letsel. Hoewel de man geen ervaring had met baby'tjes had hij moeten weten dat hij niet zo ruw met zijn zoontje kon omgaan. De man was veel te onvoorzichtig met zijn kindje. Daarom veroordeelt de rechtbank hem voor zwaar lichamelijk letsel door schuld.

Toen de man op 27 augustus 2022 met het kindje op de spoedeisende hulp was, trokken de artsen meteen aan de bel. Er kwam een zeer intensief hulpverleningstraject op gang. Het kindje was enige tijd uit huis geplaatst en onder toezicht gesteld van de Jeugdbescherming. De Arnhemmer en zijn vrouw ontwikkelden zich goed en toonden inmiddels aan dat zij capabele ouders zijn. Ze wonen sinds kort weer met als gezin bij elkaar, maar er is nog steeds hulpverlening betrokken bij het gezin.

De rechtbank vindt een gevangenisstraf op zijn plaats, om niet alleen naar de man, maar ook aan anderen duidelijk te maken dat dit nooit had mogen gebeuren. Kinderen horen juist beschermd te worden door hun ouders en zeker een weerloos, kwetsbaar baby'tje van ongeveer 2 maanden oud. De rechtbank legt een voorwaardelijke gevangenisstraf op als stok achter de deur, mocht de man het in de toekomst opnieuw moeilijk krijgen. Bijvoorbeeld bij de geboorte van een tweede kindje. Daarnaast vindt de rechtbank directe afstraffing nodig. Daarom legt ze ook een taakstraf op.