In 2016 bestelden gedupeerden via een website dure designmeubels. Ze ontvingen na betaling een e-mailbevestiging en maakten prijsafspraken via e-mails, waardoor het leek alsof ze met een betrouwbare verkoper te maken hadden. In werkelijkheid bleek het te gaan om een nep-website en hebben zij de meubels nooit geleverd gekregen.

De man verklaarde dat hij het bedrijf achter de website in februari 2016 op zijn naam had ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Ook opende hij een bankrekening voor het bedrijf en op zijn naam gezet. Volgens de man deed hij dit voor een bekende van hem en zou hij hiervoor 500 euro per maand ontvangen. 

Volgens de rechtbank is niet bewezen dat de man de oplichtingen zelf pleegde. De man is niet degene die de website heeft opgezet of contacten onderhield met de kopers. De man heeft wel een ondersteunende rol gespeeld, maar daarvan kan niet worden bewezen dat de man wist dat hij daarmee een bijdrage aan oplichting leverde. De rechtbank vindt daarom dat ook niet kan worden bewezen dat de man zich heeft schuldig gemaakt aan medeplichtigheid. 

Door 12 slachtoffers is schadevergoeding gevraagd. Omdat de man wordt vrijgesproken hoeft hij de schade van deze benadeelden echter niet te vergoeden.