De verdachte heeft bij de politie direct bekend dat hij de kokende olie over de 2 medewerkers van het azc heeft gegooid. Hij heeft dit gedaan, nadat hij die betreffende middag had gehoord dat hij zou worden overgeplaatst naar een ander azc. De verdachte was het hier niet mee eens en wilde voorkomen dat hij naar zijn land van herkomst zou worden gestuurd.  

De rechtbank vindt bewezen dat de verdachte volgens een vooropgezet plan heeft gehandeld. De rechtbank gaat hierbij uit van de verklaring die de verdachte bij de politie en ter terechtzitting heeft afgelegd. Die verklaring houdt in dat de verdachte boos was en wraak wilde nemen op medewerkers van het azc. Daarom heeft hij olie  verwarmd in de keuken op de derde verdieping van het azc en vervolgens bewust het brandalarm in de keuken geactiveerd zodat medewerkers van het azc via de trap naar de keuken zouden komen. 

Bovenaan de trap richting de keuken, heeft de verdachte 2 pannen met olie over de 2 medewerkers van het azc gegooid. De rechtbank ziet hierin een vooropgezet plan om zwaar lichamelijk letsel toe te brengen aan de medewerkers van het azc.

De straf die de rechtbank oplegt is hoger dan de straf die de officier van justitie had geëist. Zij eiste dat aan de verdachte een gevangenisstraf van 7 jaren zou worden opgelegd. De rechtbank vindt deze straf te laag. Het feit dat de verdachte heeft gepleegd is namelijk een zeer ernstig strafbaar feit. Daarnaast speelt ook een rol dat de verdachte het feit heeft gepleegd terwijl hij als asielzoeker in Nederland verbleef. 

Dit weegt de rechtbank strafverzwarend mee. Dat strafbare feiten worden gepleegd door asielzoekers zorgt er namelijk voor dat het draagvlak voor de opvang van asielzoekers in de samenleving afneemt. De gepleegde feiten zijn zo ernstig en verwerpelijk van aard, dat de rechtbank geen reden ziet om een andere straf aan de verdachte op te leggen dan de maximumstraf die staat op zware mishandeling met voorbedachte raad. Dat is een gevangenisstraf van 12 jaren.

De medewerkers van het azc hebben verzoeken tot schadevergoeding ingediend en zij hebben ter terechtzitting het spreekrecht uitgeoefend. Aan hen heeft de rechtbank onder andere een bedrag van 50.000,- euro aan immateriële schadevergoeding ('smartengeld') toegekend.