De verdachte heeft ontkend dat hij de schutter is geweest. Hij verklaart dat hij het slachtoffer die nacht wel in de bar heeft ontmoet, maar dat de ruzie snel was bijgelegd. Dat vindt de rechtbank niet geloofwaardig. Op grond van getuigenverklaringen, berichten die het slachtoffer zelf kort voor zijn dood verstuurde en forensisch bewijs zoals DNA van verdachte onder de vingernagels van het slachtoffer, staat het voor de rechtbank vast dat verdachte de schutter moet zijn geweest. Daarnaast geven noch het onderzoek, noch de verklaring van verdachte aanleiding te denken dat het anders is gegaan.

De rechtbank vindt niet bewezen dat verdachte een vooropgezet plan had. Er is daarom geen sprake van moord, maar van doodslag. Evenmin kan de rechtbank vaststellen dat verdachte samen met anderen heeft gehandeld. Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank meegewogen dat bij een ruzie om geld en/of drugs naar een vuurwapen is gegrepen. Dat is meedogenloos en geeft blijk van een volledig gebrek aan respect voor het leven van een ander.