De verdachte heeft zich duidelijk voorbereid op het doden van zijn doelwit: hij had wapens, munitie, een snelle auto en een stellage waarop zijn wapen kon rusten. De tweede keer heeft hij zich verdekt opgesteld achter een schakelkast op een T-splitsing. Beide keren was er genoeg gelegenheid om zich te beraden op zijn voorgenomen daad. De tweede keer heeft hij gezien dat het slachtoffer niet alléén in de auto zat en heeft hij niet afgezien van zijn plan, terwijl er tijd genoeg was om die beslissing te nemen. Dat levert ten aanzien van de vrouw en het kind van zijn eigenlijke doelwit ook voorbedachte raad op, zodat ook in hun geval er sprake is van een poging tot moord.

De aanslagen zijn in verband te brengen met het criminele milieu. Dat is een strafverhogende factor, omdat afrekeningen in het criminele milieu zich geregeld in het openbaar afspelen, waardoor mensen gevaar lopen die niets met enig crimineel conflict te maken hebben. Dat is ook het geval geweest in deze zaak: de aanslagen vonden plaats op de openbare weg. Omdat het hier gaat om een viervoudige poging tot moord komt de maximaal op te leggen straf in beeld (dat is 26 jaar en 8 maanden). De officier van justitie heeft deze straf ook geëist. Omdat die eis ook nog betrekking had op een zesde feit op de tenlastelegging, dat de rechtbank buiten beschouwing heeft gelaten, komt zij lager uit.

De verdachte moet ook schadevergoedingen betalen: ruim  92.000 euro  aan de man op wie hij het gemunt had, waarvan 50.000 euro aan smartengeld en aan diens vrouw en zoon elk 2.500 euro aan smartengeld.