Het college vond dat de bouw van de loods in strijd was met een goede ruimtelijke ordening, omdat door deze bouw, in combinatie met de reeds bestaande bebouwing op het perceel, een wand van steen zou ontstaan. Bovendien had de raad een voorbereidingsbesluit genomen, waaruit blijkt dat de raad geen verdere bebouwing op het perceel wil.

De rechtbank vindt de motivering die het college voor de afwijzing heeft gegeven onvoldoende. De rechtbank vindt dit, omdat het bouwen van een nieuwe loods volgens het bestemmingsplan gewoon mag, mits die loods een maximale goothoogte heeft van 4,50 meter en een maximale nokhoogte van 10 meter. De nokhoogte van de geplande loods voldoet hieraan. De goothoogte niet. Die is 5,75 meter. Met andere woorden: het bestemmingsplan maakt dus zonder meer een muur van steen mogelijk tot een goothoogte van 4,50 meter. Met daarboven dus nog een dakconstructie tot 10 meter. Het enige verschil met de geplande loods is dat de stenen wanden nu 1,25 meter hoger zijn en de dakconstructie dus ook pas 1,25 meter hoger begint. Dit verschil is dusdanig marginaal, dat dit niet als voldoende motivering gezien kan worden. 

Het voorbereidingsbesluit waar het college nog naar heeft verwezen, voegt hier onvoldoende aan toe.