Ongeveer een maand nadat Laura de kortdurende relatie met de verdachte had beëindigd en ’s morgens vroeg onderweg was naar haar werk, reed de verdachte achter haar aan en dwong haar te stoppen door met zijn auto tegen die van haar aan te botsen. Er is vervolgens een worsteling ontstaan waarbij de verdachte Laura heeft geslagen, gestompt en haar keel heeft dichtgeknepen. Hoewel zij nog heeft geprobeerd om zich te verdedigen, is zij overleden doordat zij geen adem meer kon krijgen. De verdachte heeft haar in een greppel langs de Ringbaan-Zuid in Weert achtergelaten en bedekt met bladeren. Daar is zij pas uren later door een voorbijganger gevonden.

De rechtbank acht bewezen dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan doodslag, gelet op onder meer zijn bekennende verklaringen bij de politie en de overige bevindingen uit het (forensisch pathologisch) onderzoek. De rechtbank spreekt de verdachte vrij van moord, omdat zij niet kan vaststellen dat hij een vooropgezet plan had om Laura van het leven te beroven.

Op de zitting van 28 februari 2024 – ruim twee jaar na het overlijden van Laura en nadat de verdachte diverse malen had bekend – heeft hij voor het eerst verklaard dat er een derde auto bij de botsing was betrokken. Daarin zouden 3 gemaskerde mannen hebben gezeten die hem zouden hebben gedrogeerd. Volgens de verdachte zijn deze mannen verantwoordelijk voor Laura’s dood. De rechtbank acht dit door de verdachte geschetste nieuwe scenario volstrekt ongeloofwaardig.

Een psycholoog en psychiater hebben onderzoek verricht naar de geestvermogens van de verdachte. Volgens deze deskundigen functioneert hij op zwakbegaafd niveau en is er sprake van ernstige psychische stoornissen. Deze stoornissen hebben het gedrag van de verdachte tijdens het delict zodanig beïnvloed dat hij verminderd  toerekeningsvatbaar is.

De verdachte is in Spanje – waar hij heeft gewoond – al eerder veroordeeld voor huiselijk geweld. De deskundigen schatten het risico op herhaling van gewelddadig gedrag in als hoog.

Met het oog op de bescherming van de samenleving is een lange, intensieve, klinische behandeling binnen een tbs met dwangverpleging noodzakelijk. Daarnaast legt de rechtbank vanuit een oogpunt van vergelding een gevangenisstraf van 11 jaar op.  De verdachte heeft een jonge vrouw haar toekomst afgenomen en groot leed en verdriet berokkend aan haar nabestaanden, onder wie haar ouders en broer in Polen. De vorderingen tot schadevergoeding van de ouders van Laura zijn toegewezen.