De verdachte was, samen met een aantal andere werknemers van een bestratingsbedrijf, in een boerderijwoning in Amstenrade gehuisvest. Uit het procesdossier volgt dat er al enkele dagen een gespannen sfeer hing tussen het uiteindelijke slachtoffer en de verdachte, waarbij het slachtoffer de verdachte eerder heeft belaagd en geslagen. Op 28 juli 2018 komt het weer tot een confrontatie tussen hen beiden, als het slachtoffer de verdachte aanvalt.

De verdachte reageert hierop door – aanvankelijk gerechtvaardigd – terug te vechten. Zodra de verdachte echter de controle krijgt in het gevecht, het slachtoffer op de grond ligt en geen acuut gevaar meer vormt, had de verdachte het door hem gebruikte geweld moeten afbouwen en vervolgens staken. In plaats daarvan heeft de verdachte het slachtoffer echter in een zodanige krachtige nekklem genomen, dat hij hem hiermee heeft gewurgd. De verdachte heeft daarbij ook nog zijn hand op de mond van het slachtoffer gelegd.

Door zijn geweld niet te staken op het moment dat hij de controle kreeg in het gevecht en het slachtoffer op de grond lag, en door erna ook nog een nekklem toe te passen, was er geen sprake meer van een noodweersituatie. De rechtbank gaat dus niet in mee in het verweer van verdachte.

Ook verwerpt de rechtbank het beroep van verdachte op zijn hevige gemoedstoestand die maakte dat hij niet meer helder kon denken op dat moment. De rechtbank oordeelt dat onvoldoende is gebleken dat er sprake was van een black out of van paniek, zodanig dat het optreden van verdachte niet langer strafbaar is.