Het slachtoffer werd die nacht thuis overvallen door 2 personen. Op dat moment waren de vrouw van het slachtoffer en hun 3 minderjarige kinderen ook thuis. Het slachtoffer werd vastgebonden op een stoel, meermalen met onder meer een knuppel geslagen en even later neergestoken. Het politieonderzoek leidde in eerste instantie niet tot een opheldering, maar kwam na een DNA-match en de daaropvolgende aanhouding van een man uit Geleen alsnog in een stroomversnelling. Korte tijd later werden nog 3 verdachten aangehouden: een man uit Brunssum, een man uit Landgraaf en de vrouw van het slachtoffer.

De verdachten legden deels tegenstrijdige verklaringen af. De rechtbank heeft geoordeeld dat de verklaringen die de mannen uit Brunssum en Landgraaf vlak na hun aanhouding hebben afgelegd grotendeels betrouwbaar zijn, omdat die voldoende steun vinden in elkaar en in de rest van het dossier. Daaruit heeft de rechtbank afgeleid dat de man uit Brunssum en de vrouw van het slachtoffer de plannen hebben gemaakt om het slachtoffer te vermoorden, waarbij de vrouw een groot geldbedrag in het vooruitzicht heeft gesteld. Hoewel alle verdachten uiteindelijk ontkenden dat dit het plan was – het slachtoffer zou enkel aangesproken moet worden op zijn gewelddadige gedrag tegen de vrouw en kinderen of wellicht een lesje moeten worden geleerd – vindt de rechtbank dat het dossier overtuigend bewijs bevat voor een zogenaamd moordcomplot. De man uit Brunssum heeft voor de uitvoering de man uit Geleen ingeschakeld, die ook op de hoogte was van de plannen. De mannen uit Brunssum en Geleen zijn midden in de nacht naar de woning van het slachtoffer en zijn vrouw gegaan, waarna het slachtoffer om het leven is gebracht.

De rechtbank kan niet vaststellen wie van de verdachten in de woning precies welke (gewelds)handelingen heeft verricht. Daarvoor zijn alle verklaringen te zeer in strijd met elkaar en met de resultaten van het forensisch onderzoek. Desondanks is de rechtbank van oordeel dat de 2 mannen samen het slachtoffer van het leven hebben beroofd. Of de vrouw, buiten het zicht van de mannen, ook geweld op haar man heeft toegepast – zoals gesuggereerd door de verdediging van de mannen – kan de rechtbank niet vaststellen. Wel is de rechtbank van oordeel dat
ook de vrouw als medepleger van de moord strafbaar is. Zij heeft de moord opgezet, voorbereid en die nacht mogelijk gemaakt door de voordeur open te zetten.

De man uit Landgraaf heeft ongeregistreerde telefoons geleverd aan de vrouw van het slachtoffer en de man uit Brunssum zodat zij onderling konden communiceren. Hij heeft die telefoons geleverd terwijl hij wist dat de anderen de moord beraamden. Deze man is door de rechtbank voor medeplichtigheid aan de moord veroordeeld tot een gevangenisstraf van 40 maanden.

De rechtbank heeft gekeken naar andere moordzaken en geconstateerd dat tegenwoordig straffen worden opgelegd van zo’n 15 à 20 jaren voor een enkelvoudige moord. De omstandigheden in deze zaak, bestaande uit onder meer het lange geplande complot en het uiterst heftige geweld, maken dat de rechtbank straffen heeft opgelegd aan bovenkant van dat uitgangspunt.

In verband met de overschrijding van de redelijke termijn krijgen de 3 hoofdverdachten een korting op de gevangenisstraf van 6 maanden.

De vrouw van het slachtoffer is veroordeeld tot een gevangenisstraf van 19 jaren en 6 maanden.

De man uit Brunssum heeft direct na zijn aanhouding meegewerkt aan het onderzoek. Mede daardoor zijn alle verantwoordelijken in het vizier van de politie gekomen en is vervolging en berechting mogelijk geworden. De rechtbank weegt dit in het voordeel van de man uit Brunssum mee en veroordeelt hem tot een gevangenisstraf van 17 jaren en 6 maanden.

De man uit Geleen was al eerder veroordeeld voor een poging tot moord en krijgt daarom een gevangenisstraf van 21 jaren en 6 maanden.

Tot slot moeten de 3 hoofdverdachten schadevergoedingen aan de nabestaande kinderen betalen wegens de schok die het meemaken van de moord op hun vader teweeg heeft gebracht, gederfd levensonderhoud en studievertraging.