Een concurrent die zelf plannen heeft om arbeidsmigranten elders in de gemeente te willen huisvesten heeft verzocht om een voorlopige voorziening. Volgens de concurrent is nieuwbouw ten behoeve van de huisvesting van arbeidsmigranten in strijd met regionaal beleid waarin staat dat huisvesting in bestaande bebouwing de voorkeur heeft boven nieuwbouw. Het plan van de concurrent betreft huisvesting van arbeidsmigranten in een voormalige school. Na een eerder principe akkoord staat de gemeente nu niet meer achter dit plan.

De voorzieningenrechter stelt vast dat het regionale beleid erop gericht is dat huisvesting in bestaande bebouwing de voorkeur heeft boven nieuwbouw. Een initiatiefnemer, in dit geval dus vergunninghouder, dient aannemelijk te maken dat er geen geschikte bestaande bebouwing is voor de huisvesting van arbeidsmigranten voordat nieuwbouw aan de orde kan zijn. De voorzieningenrechter is van oordeel dat de gemeente beter had moeten motiveren waarom, gelet op het plan van de concurrent en het daarvoor gegeven principe akkoord, de vergunninghouder aannemelijk heeft gemaakt dat dit het geval is.

De voorzieningenrechter is van oordeel dat dus sprake is van een gebrek in de besluitvorming. De gemeente zal dit gebrek moeten herstellen in bezwaar. De voorzieningenrechter zal echter niet tot schorsing van het besluit overgaan aangezien niet op voorhand duidelijk is dat het besluit uiteindelijk geen stand zal kunnen houden. Daarbij speelt ook een rol dat de gemeente op dit moment het belang van vergunninghouder bij realisering van het bouwplan zwaarder mag laten wegen dan de belangen van de concurrent.