De rechtbank acht bewezen dat deze man in oktober 2017 de vrouw ’s avonds laat heeft opgewacht in het steegje achter haar woning en haar onder bedreiging van een vuurwapen heeft gegijzeld gehouden in haar woning. De man wilde dat de vrouw naar de gevangenis zou bellen om haar zoon te dwingen dat hij naar L1 zou bellen. Haar zoon moest tegen L1 zeggen dat hij, de verdachte, onschuldig heeft vastgezeten in de zaak van de Bende van Venlo. De vrouw wist uiteindelijk naar het toilet te vluchten en daar 112 te bellen.

De man heeft ontkend dat hij bij de vrouw in de buurt is geweest en hij heeft verklaard dat hij haar 10 jaar geleden voor het laatst heeft gezien. De rechtbank acht wel bewezen dat de man deze feiten heeft begaan, omdat de aangifte van de vrouw wordt ondersteund door de 112-melding, de camerabeelden van het steegje achter haar woning en door de DNA-sporen van de man die zijn aangetroffen onder de nagel van de vrouw en op haar vest. Voor de aanwezigheid van deze DNA-sporen heeft de man geen uitleg gegeven.

De rechtbank is van oordeel dat op deze feiten niet anders kan worden gereageerd dan met een lange onvoorwaardelijke gevangenisstraf. De man is eerder in 2004 ook al veroordeeld voor gijzeling en bedreiging van dezelfde vrouw en hij is in 2008 veroordeeld voor belaging van deze vrouw. De man is toen veroordeeld tot gevangenisstraffen van respectievelijk 2 jaar en 4 jaar. Dit heeft hem er duidelijk niet van weerhouden om weer opnieuw ernstige strafbare feiten tegen deze vrouw te begaan.

Tijdens de inhoudelijke behandeling heeft de man bij herhaling verklaard dat hij maar één ding wil en dat is dat de waarheid over zijn rol bij de Bende van Venlo boven water komt. De vrees voor herhaling is dan ook dermate groot dat de rechtbank tijdens de inhoudelijke behandeling op vordering van de officier van justitie de gevangenneming van de man heeft bevolen.