De verdachte heeft verklaard dat hij voorafgaand aan het ongeval onwel is geworden in de supermarkt. Hij dacht zelf dat het mogelijk een hartaanval zou kunnen zijn. Hij is terug gegaan naar zijn auto en heeft daar gewacht totdat hij zich weer beter voelde. Toen hij zich weer in staat voelde om aan het verkeer deel te nemen, is hij weggereden uit het parkeervak. Kort daarna is hij onwel geworden.

Volgens de officier van justitie had de man niet in de auto moeten stappen omdat hij zich kort daarvoor niet goed voelde. De man is suikerpatiënt en had voorafgaand aan de fatale autorit de bloedsuikerspiegel moeten controleren, zoals het CBR dit aan automobilisten met diabetes mellitus adviseert. Hij heeft dus niet alles gedaan dat in zijn macht lag om een ongeluk te voorkomen en is daarom strafbaar, aldus de officier van justitie.

Door de symptomen die hij waarnam, heeft de verdachte gemeend dat het onwel worden niet in relatie stond met de suikerziekte. Hij is pas weer gaan rijden op het moment dat deze symptomen verdwenen waren en hij zich in staat voelde om weer aan het verkeer deel te nemen. De  rechtbank vindt deze conclusie niet onbegrijpelijk en niet onlogisch. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat niet is bewezen dat de verdachte, toen hij aan de fatale autorit begon, wist of kon vermoeden dat hij niet in staat was om aan het verkeer deel te nemen. Er is ook geen eenduidige oorzaak voor het onwel worden van de verdachte aangetoond.