Verklaringen van het slachtoffer en haar zoontje worden ondersteund door een letselrapport, waaruit blijkt dat het slachtoffer twaalf steek- en snijwonden opliep. De forensisch arts verklaarde dat de verwondingen die de vrouw had goed passen bij haar lezing van het incident. Volgens de officier van justitie had de verdachte een vooropgezet plan en maakte hij zich daarmee schuldig aan poging moord. De rechtbank gaat niet mee met de eis van 18 jaar gevangenisstraf omdat er geen sprake is van poging tot moord, maar van poging tot doodslag. Volgens de rechtbank bevat het dossier weliswaar aanwijzingen dat er sprake is van voorbedachten rade, maar zijn er ook omstandigheden die daar niet op wijzen en die wegen zwaarder. Zo is de verdachte een tijdje in de woning van het slachtoffer geweest voordat hij haar aanviel met het mes en had hij al die tijd de gelegenheid om haar om het leven te brengen. Als de verdachte daadwerkelijk met dat plan naar de woning was gegaan, had hij zijn ex-vriendin meteen kunnen aanvallen. Dat deed hij niet en hij koos er zelfs voor om tijdens zijn bezoek aan het slachtoffer te videobellen. Ook stuurde hij de vluchtauto weg. Volgens de rechtbank maakte de man zich schuldig aan poging tot doodslag en legt hem daarom een celstraf van 10 jaar op. Dit is de maximale straf voor een poging tot doodslag die op dat moment kon worden opgelegd, omdat het delict plaatsvond vóór de datum dat de maximumstraf voor poging tot doodslag werd verhoogd. Er wordt geen nieuwe tbs-maatregel opgelegd aan de verdachte, omdat de eerder opgelegde tbs-maatregel na deze straf wordt hervat. Bovenop de oplegde 10 jaar cel moet de verdachte ook nog een deel, bijna 3 jaar, van een eerder opgelegde straf uitzitten.