De man houdt zich bezig met, zoals hij het zelf omschrijft, incassowerkzaamheden in de boven- en onderwereld. In die rol heeft hij op 14 juni vorig jaar het slachtoffer gedwongen zijn motorfiets af te geven. Hij zei onder andere: “als je je woord nu niet houdt aan mij, aan hem en aan hem, dan heb je echt een probleem.” Anderhalve maand later spreekt hij opnieuw met het slachtoffer. Bij een restaurant in Laren wil hij dat het slachtoffer zijn autosleutels afgeeft. In plaats van zijn sleutels af te geven vraagt het slachtoffer aan medewerkers van het restaurant om de politie te bellen.

Dat het slachtoffer in deze zaak mogelijk zelf ook betrokken is bij strafbare feiten kan niet worden uitgesloten. Mogelijk dat hij andere belangen heeft bij het afleggen van een verklaring. De rechtbank moet dus behoedzaam omgaan met deze verklaring. Deze verklaring vindt echter steun in getuigenverklaringen. Daarnaast heeft verdachte verklaard dat hij is ingehuurd voor deze ‘incassoklus’ en dat hij daar een bedrag voor zou krijgen.

De rechtbank vindt het bijzonder kwalijk dat verdachte zich door figuren uit de ‘onderwereld’ laat inhuren voor incassoklussen. Hij heeft aangegeven ‘geen lieve jongen’ te zijn geweest en dat nog steeds niet is ‘als het moet’. Door afpersingen wordt een ernstige inbreuk gemaakt op de rechtsorde. Met het verrichten van ‘incassowerkzaamheden in de onderwereld’ levert hij een bijdrage aan de instandhouding van een systeem van zware en georganiseerde criminaliteit. Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank gekeken naar straffen die in soortgelijke zaken worden opgelegd. En met name dat maakt dat de straf fors lager uitvalt dan door de officier van justitie is geëist. Dat de man niet onlangs is veroordeeld voor een soortgelijk feit werkt niet strafverlichtend. Je niet schuldig maken aan een strafbaar feit is namelijk de norm, die geldt ook voor de verdachte.