Het slachtoffer was een vriend van de 50-jarige verdachte. Ze kenden elkaar uit een tbs-kliniek waar zij eerder samen verbleven. Toen de twee verdachten geldproblemen hadden, zochten ze contact met het slachtoffer. Het eerste contact werd gelegd op 19 april 2019. Ze vroegen hem toen om 30 euro, maar de bedragen werden steeds hoger. Een dag later vroegen ze, steeds met een smoes, verschillende bedragen aan het slachtoffer. Die bedragen liepen op tot 350 euro. Het slachtoffer boekte dit ook naar één van hen over.

De verdachten gaan op de avond van 20 april wéér bij het slachtoffer op bezoek. Ze vragen hem dan om 500 euro. Als hij dit overmaakt, kijken ze zijn pincode af. Vervolgens doen ze medicatie in een glas whisky van het slachtoffer, met het doel hem te drogeren en zo nog meer geld over te kunnen maken. Als hij duf wordt, maakt één van de verdachten nog eens 5000 euro over. Omdat ze dit grote bedrag niet meer aan het slachtoffer hadden kunnen uitleggen met een smoes, beslissen ze hem te doden.

Volgens de rechtbank is sprake van voorbedachten rade en is daarmee moord bewezen. De verdachten hebben in de hele periode van 19 tot en met 21 april verschillende momenten gehad om anders te beslissen, maar dit deden ze niet. Ook ná de dood van het slachtoffer gingen de twee planmatig te werk. Zo hebben ze samen het huis schoongemaakt en spullen van het slachtoffer gestolen. Anders dan de officier van justitie ziet de rechtbank geen reden om aan de verdachten verschillende straffen op te leggen. De officier eiste een celstraf van 18 jaar voor de 50-jarige verdachte en 15 jaar voor de 36-jarige verdachte. Maar op basis van het dossier kan de rechtbank de één niet een meer leidende rol geven dan de ander. De rechtbank legt de twee verdachten allebei een gevangenisstraf op van 18 jaar. Aan beide verdachten is eerder een tbs-maatregel opgelegd. Ook nu oordeelt de rechtbank dat het opleggen van tbs met dwangverpleging nodig is. De maatschappij moet voor langere tijd tegen de verdachten in bescherming worden genomen.