Het slachtoffer was van plan om op 28 december 2018 voor drie weken naar een ex-vriend in Canada te gaan. Vlak voor haar vertrek heeft ze aan de verdachte, en aan anderen, verteld dat ze niet meer gelukkig was in hun relatie. Het vliegtuig naar Canada vertrok om 15:20 uur vanaf Schiphol, maar het slachtoffer checkte niet in. Vrienden, familie en bekenden kregen vanaf dat moment verschillende keren berichtjes en e-mails vanaf de telefoon en het account van het slachtoffer. Hierin stond dat ze een ander leven ging opbouwen en voorlopig geen contact wilde.

Het slachtoffer wordt op 21 januari 2019 als vermist opgegeven. Twee dagen daarvoor heeft de politie in het water aan de Zuider IJdijk in Amsterdam een koffer gevonden met daarin de romp van een vrouw. Het is dan nog niet bekend dat het om het slachtoffer gaat. Er zijn op dat moment nog geen aanwijzingen dat zij is overleden. Dit wordt pas maanden later duidelijk als de verdachte zich bij de politie meldt. Hij zegt dat het slachtoffer is overleden door een val van de trap. Om haar familie het leed van haar dood te besparen, liet hij het lijken alsof het slachtoffer nog leefde. Zo was hij degene die de berichtjes naar de familie, vrienden en bekenden van het slachtoffer verstuurde. Het lichaam van het slachtoffer zaagde hij in stukken. De romp en benen liet hij achter in het water bij Amsterdam; haar hoofd en armen begroef hij in haar eigen achtertuin. De tas met de benen van het slachtoffer is nog niet gevonden.

Het verhaal van de verdachte, dat het slachtoffer is overleden door een val van de trap, gelooft de rechtbank niet. Uit onderzoek blijkt dat ze is omgekomen door harde klappen tegen haar hoofd. Ook kan het zijn dat ze is gestikt. Aangezien de verdachte heeft verklaard dat hij alleen thuis was met het slachtoffer, kan het niet anders zijn dat hij verantwoordelijk is voor haar dood. De verdachte heeft wel bekend dat hij het lichaam in stukken heeft gezaagd en op verschillende plekken heeft achtergelaten. Ook heeft hij bekend dat hij zich voordeed als zijn partner. Volgens de rechtbank is ook bewezen dat hij vlak na de dood van het slachtoffer ruim honderdzestien duizend euro van haar rekening overboekte naar hun gezamenlijke rekening. De officier van justitie eiste een gevangenisstraf van 20 jaar. Maar daar gaat de rechtbank niet in mee. De maximale straf voor doodslag is 15 jaar. De rechtbank telt daar nog drie jaar bij op voor de andere gepleegde feiten en veroordeelt de verdachte daarmee tot een gevangenisstraf van 18 jaar.