De man is in het voorjaar van 2018 bij het slachtoffer in de auto gestapt en heeft haar, onder bedreiging van een nepvuurwapen dat niet van echt te onderscheiden was, gedwongen om naar een afgelegen recreatieterrein in de buurt van Nieuwer ter Aa te rijden. De rechtbank noemt dit het begin van een reeks gebeurtenissen die deze ochtend voor het slachtoffer tot een nachtmerrie zou maken. Tijdens de rit moest de vrouw haar pinpas en pincode aan de man geven. Bij het recreatieterrein nam hij haar mee naar een afgelegen plek, bond haar vast en maakte van haar sokken een prop die hij in haar mond stopte. Vervolgens heeft hij haar verkracht. Hierna is hij met haar teruggereden naar de plek waar hij in haar auto was gestapt. Het slachtoffer werd opgesloten in de kofferbak van de auto van de man, met haar handen vastgebonden en haar mond en ogen afgeplakt met ducttape. De man bracht de vrouw naar zijn paardentrailer waar hij haar meerdere keren heeft verkracht om haar vervolgens weer in de kofferbak van zijn auto op te sluiten. Na ongeveer anderhalf uur rijden – naar schatting van het slachtoffer – liet hij haar uiteindelijk bij een onverharde weg, totaal ontredderd en doodsbang, achter.

Verkrachting, vrijheidsberoving en afpersing zijn zeer ernstige feiten. Het gedrag van de, voor de vrouw onbekende, man is voor haar zeer beklemmend en beangstigend geweest. Met de aaneenschakeling van bedreigingen, vernederingen en het blinderen en knevelen heeft de man haar bovendien weerloos en verslagen laten voelen. Tijdens het plegen van deze feiten heeft de man meerdere momenten gehad waarop hij zich had kunnen bedenken. De rechtbank neemt het de man zeer kwalijk dat hij deze momenten onbenut heeft gelaten.

Het blijft een raadsel waarom de man de strafbare feiten heeft gepleegd. Hij had een goede baan, geen financiële zorgen en een stabiele gezinssituatie. Ook zijn er geen stoornissen gevonden die invloed kunnen hebben op het handelen van de verdachte. Dat de man een blanco strafblad heeft is voor de rechtbank geen reden om een lagere straf op te leggen. Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank gekeken naar vergelijkbare zaken. Weliswaar worden in die zaken lange, onvoorwaardelijke, gevangenisstraffen opgelegd, maar niet voor de duur zoals die door de officier van justitie is geëist.