Op 30 juni 2019 gaat het mis in café De Schavuit in Zeist. Het slachtoffer staat in de rokersruimte als de twee mannen op hem af komen lopen. Op camerabeelden is te zien dat de hoofdverdachte gebaart dat het slachtoffer met hem mee moet lopen en een arm om het slachtoffer heen slaat. Het slachtoffer draait zich weg, hij wilde kennelijk niets met de verdachten te maken hebben. De hoofdverdachte laat hem niet met rust. Uit het niets slaat hij het slachtoffer met gebalde vuist in het gezicht, waarna meerdere harde klappen volgen. Het slachtoffer wordt overvallen door een explosie van geweld. De medeverdachte volgt het initiatief van de hoofdverdachte en deelde ook klappen uit. Het slachtoffer loopt onder andere een gebroken neus op waaraan hij geopereerd moet worden.

Volgens de verdachten was er sprake van een situatie waarbij zij zich moesten verdedigen: noodweer dus. Zij verklaren dat het slachtoffer de twee mannen eerder had bedreigd met de dood. Eerder op die avond zou het slachtoffer namelijk gezegd hebben dat hij hen zou doodschieten en greep hij daarbij naar zijn tas. Later die avond wilden de verdachten het incident uitpraten en zochten het slachtoffer op in de rokersruimte. Omdat het slachtoffer opnieuw naar zijn tas greep, dachten de mannen dat hij een vuurwapen wilde pakken waarop zij zich wilden verdedigen. De rechtbank gelooft dit verhaal niet. Op camerabeelden is de confrontatie in de rokersruimte te zien. Daaruit blijkt dat het slachtoffer niets met de mannen te maken wilde hebben. Uit niets blijkt dat het slachtoffer de confrontatie zocht of een greep deed naar zijn tas.

Nu er dus geen sprake is van noodweer zijn de twee mannen strafbaar. De hoofdverdachte is veroordeeld voor openlijk geweld met zwaar lichamelijk letsel (een gebroken neus) tot gevolg. De tweede verdachte had een beperktere rol en is schuldig aan openlijk geweld. Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank onder andere gekeken naar straffen die in soortgelijke zaken worden opgelegd en het verleden van de mannen. De hoofdverdachte is eerder veroordeeld voor een soortgelijk incident. Bovendien heeft hij geen spijt betuigd. De rechtbank vindt dan ook dat een onvoorwaardelijke gevangenisstraf op z’n plaats is. Ook de medeverdachte is eerder veroordeeld. Kennelijk weerhoudt eerdere veroordelingen deze mannen er niet van om opnieuw in de fout te gaan. Ook dat neemt de rechtbank mee in haar oordeel. Tot slot houdt de rechtbank rekening met het feit dat deze zaak pas na bijna vier jaar op zitting is behandeld. De conclusie is dat beide mannen een taakstraf moeten uitvoeren. De hoofdverdachte moet daarnaast ook een maand naar de gevangenis.