Op 27 november 2019 gaat het mis in een sportschool in Nieuwegein. Het latere slachtoffer loopt op de groep van verdachten af en is verbaal agressief. Hij is echter niet overgegaan tot fysieke agressie en ook niets wijst erop dat hij van plan was dat te doen. Dat geldt wel voor twee mannen uit die groep waar het slachtoffer op af liep. De 24-jarige man gaf hem meerdere klappen in zijn gezicht en het slachtoffer liep daardoor letsel op. De groep van verdachten liep vervolgens richting de uitgang en werd daarbij gevolgd door het slachtoffer. Bij de uitgang ontstond een handgemeen tussen het slachtoffer en een andere man. De 30-jarige man kwam ertussen, waarbij het slachtoffer op de grond viel. Toen hij wilde opstaan trapte de 30-jarige man hem in zijn gezicht.

De mishandeling staat op camerabeelden. Ook hebben de twee mannen bekend dat ze het slachtoffer hebben geslagen en geschopt. In het geval van de 24-jarige man is het verweer dat hij zichzelf heeft moeten verdedigen verworpen. Zijn klappen worden juridisch gekwalificeerd als een mishandeling, en niet als een poging zware mishandeling zoals de officier van justitie meent. Het trappen in het gezicht van het slachtoffer is wél een poging zware mishandeling. De officier van justitie kwalificeerde deze gedraging als een poging doodslag, de rechtbank gaat daar dus niet in mee. Het trappen in een gezicht kan zwaar lichamelijk letsel opleveren, maar de kans op dodelijk letsel is in dit geval niet aan de orde. Ook is er geen sprake van medeplegen omdat de twee mannen los van elkaar op verschillende momenten het slachtoffer mishandelden. Er was geen nauwe en bewuste samenwerking.

Het trappen en slaan was volkomen onnodig. Het slachtoffer heeft letsel opgelopen, maar het had ook ernstiger letsel kunnen zijn. Omdat de mishandeling zich in een openbare ruimte – sportschool – afspeelde draagt dit ook bij aan gevoelens van angst en onveiligheid bij de mensen die dit gezien hebben. Bij het opleggen van de straf houdt de rechtbank rekening met straffen die in soortgelijke zaken worden opgelegd. Verder concludeert de rechtbank dat het lang heeft geduurd voordat de twee mannen een uitspraak in hun zaak hebben. De redelijke termijn waarbinnen een strafzaak moet worden afgedaan is twee jaar, in deze zaak heeft het ruim een jaar langer geduurd. Dit in combinatie met een minder zware, kwalificatie van de gedragingen leidt ertoe dat de opgelegde straf afwijkt van de eis van de officier van justitie. Ook moet het tweetal een schadevergoeding aan het slachtoffer betalen.