In de vroege ochtend van 10 februari van dit jaar kwam er een melding binnen van een woningbrand in Wijk bij Duurstede. Enkele uren daarvoor was er bij de meldkamer ook al een soortgelijke melding op hetzelfde adres binnengekomen. In het geval van de eerste melding stond het matras van de vrouw in brand. Hoewel zij ontkent deze aangestoken te hebben zijn er wel sterke aanwijzingen dat zij dit zelf heeft gedaan. De tweede melding, rond half zes die ochtend, was een stuk heftiger. Bij aankomst van de hulpdiensten was de brand al uitslaand. Toen de brandweer het vuur gedoofd had, bleek dat de slaapkamer van de vrouw nagenoeg geheel was uitgebrand, de overloop en de zolder waren totaal verwoest en het dak van de woning was grotendeels weggebrand. Ook was er rookdoorslag geweest naar de woning van de buren.

De vrouw heeft bekend die brand te hebben aangestoken. Op zitting vertelde de vrouw dat zij met een aansteker het puntje van de kussensloop heeft aangestoken. Door het kussen op haar bed achter te laten en weg te gaan, staat het volgens de rechtbank vast dat zij opzettelijk brand stichtte waarbij zij ook anderen, in dit geval haar buren, in gevaar bracht.

Verschillende deskundigen hebben een advies geschreven over de vrouw. Bij de vrouw is sprake van meerdere stoornissen. Die stoornissen hadden invloed op haar handelen in de bewuste nacht van 10 februari. Hierdoor is zij niet volledig toerekeningsvatbaar voor de brandstichting. Daarnaast moet ernstig rekening worden gehouden met het feit dat zij in de toekomst opnieuw een soortgelijk strafbaar feit zal begaan. De vrouw stak haar woning namelijk in brand omdat zij niet de hulp kreeg die zij wilde. De rechtbank legt daarom een groot deel van de straf – 16 maanden gevangenisstraf van de in totaal opgelegde twee jaar gevangenisstraf – voorwaardelijk op, maar wel met de voorwaarde dat de vrouw zich laat behandelen in een forensisch psychiatrische instelling. Eerdere vrijwillige behandelingen hadden geen succes, vandaar dat de rechtbank deze behandeling opneemt in de voorwaarden. De verplichte behandeling duurt maximaal een jaar. Ook na die behandeling blijft zij onder reclasseringstoezicht staan.