Het slachtoffer ontving op 12 maart 2023 een mail met daarin een verzoek van de 41-jarige man. In de mail stond dat het de laatste wens van zijn terminaal zieke moeder was om de acteur te ontmoeten. Het slachtoffer gaf diezelfde dag gehoor aan het verzoek, maar eenmaal aangekomen in de woning werd hij door de man geslagen, geschopt, in een wurggreep gehouden en beschoten met een spijkerpistool. De man wilde geld van het slachtoffer. Ook moest het slachtoffer op camera zeggen dat hij de partner van de man heeft verkracht. Het slachtoffer deed vervolgens alsof hij een hartaanval kreeg, waarop de verdachte hem naar het ziekenhuis bracht. Daar wist het slachtoffer hulp in te schakelen, waarna de man aangehouden werd.

Uit de bekennende verklaringen van de verdachte en het verhaal van het slachtoffer maakt de rechtbank op dat de verdachte het slachtoffer naar de woning heeft gelokt met als doel geld te vragen voor de vermeende verkrachting. Ook het toegepaste geweld was bedoeld om het slachtoffer een fors geldbedrag te laten betalen. Dit alles is een zeer beangstigende ervaring voor het slachtoffer geweest. Uit de aangifte van het slachtoffer leidt de rechtbank af dat de gebeurtenissen veel impact op hem hebben gehad. Hij dacht die avond dat hij de woning niet levend zou verlaten. De psycholoog heeft geconstateerd dat de verdachte lijdt aan verschillende stoornissen, die ook zijn gedrag op het moment van het delict beïnvloedden.

De officier van justitie eiste 4 jaar cel, waarvan 1 jaar voorwaardelijk. De rechtbank komt, anders dan de officier, niet tot een bewezenverklaring van de poging tot doodslag. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat de kans op dodelijk letsel door een spijkerpistool niet heel groot is. De rechtbank komt daardoor tot een lagere straf dan de eis van de officier, ook vanwege de verminderde toerekeningsvatbaarheid van de verdachte zoals geadviseerd door de psycholoog. Daarnaast houdt de rechtbank bij het bepalen van de straf enigszins rekening met het feit dat de verdachte openheid van zaken heeft gegeven. De rechtbank veroordeelt de man tot een gevangenisstraf van 24 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar. Zijn partner wordt veroordeeld tot een taakstraf van 80 uur. Hoewel haar niet is verweten dat ze medeplichtig is aan het plan van haar partner, heeft ze wél nagelaten om hulp in te schakelen voor het slachtoffer terwijl ze dit wel had moeten en kunnen doen. Het is aan haar schuld te wijten dat het slachtoffer langer van zijn vrijheid beroofd is gebleven en langer in angst heeft gezeten over wat er met hem zou gebeuren.