Tijdens de vluchtpoging zijn de verdachten een weg ingereden waar op dat moment wegwerkers bezig waren met asfalteerwerkzaamheden. Beide mannen verklaren dat zij de bijrijder van de auto waren. De rechtbank kan niet vaststellen wie de bestuurder was, maar wel dat de vlucht en het daaropvolgende gevaarlijke rijgedrag al besloten was in hun plan om auto-inbraken te gaan plegen. Er is daarom sprake van zogenoemd ‘medeplegen’.

Dat er niemand gewond is geraakt is niet aan de verdachten te danken, maar enkel aan de wegwerkers die op tijd wegsprongen. De schattingen over de gereden snelheid lopen sterk uiteen en zijn daarom niet betrouwbaar om die te gebruiken als bewijs. Het is niet vast te stellen dat het rijgedrag zo gevaarlijk was dat dit dodelijke slachtoffers zou veroorzaken. De rechtbank oordeelt daarom dat er sprake is van een poging tot zware mishandeling.

De officier van justitie vond dat er ook sprake was van poging tot zware mishandeling van politieagenten omdat een politieauto tijdens een inhaalmanoeuvre op de andere weghelft terechtkwam. Er is onvoldoende komen vast te staan dat er op dat moment verkeer op de andere weghelft reed of dat de politie (bijna) van de weg is geraakt. Het kan niet vastgesteld worden dat dit zwaar lichamelijk letsel zou kunnen opleveren. De rechtbank spreekt de mannen daarom vrij van die verdenking. De 22-jarige man is door de rechtbank ook schuldig bevonden aan twee andere auto-inbraken. Daarnaast moet hij een taakstraf van 178 uur uitvoeren vanwege eerdere veroordelingen.