Het misbruik vond plaats in Nieuwegein in de woning van de man, en dus ook in de woning van de slachtoffers. Die waren toen tussen de 10 en 14 jaar oud. Het misbruik bestond onder andere uit het betasten, likken en strelen van de slachtoffers. Hij heeft een ernstige inbreuk gemaakt op de lichamelijke en psychische integriteit van zijn dochters. De rechtbank rekent het de man zwaar aan dat hij misbruik heeft gemaakt van zijn positie als vader.

Net als de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat het seksueel binnendringen bij het oudste slachtoffer niet wettig en overtuigend te bewijzen is. Zedenzaken kenmerken zich vaak door het feit dat slechts twee personen aanwezig zijn. Alleen de verklaring van het slachtoffer is niet voldoende om tot een veroordeling te komen. De rechtbank benadrukt dat dit niet mag worden verward met een oordeel over de geloofwaardigheid van een getuige. Het wordt niet uitgesloten dat het wel is gebeurd, maar het is onvoldoende om te komen tot wettig bewijs.

De advocaat van de man pleitte voor een taakstraf. De rechtbank is van oordeel dat het misbruik niet onbestraft kan blijven en dat er een gevangenisstraf moet volgen. Dat de man lymfeklierkanker heeft gekregen is geen reden om hem geen gevangenisstraf op te leggen. Ook omdat een gevangenisstraf de behandeling niet doorkruist. De man heeft verklaard dat hij geen reguliere medische behandeling meer volgt, maar dat hij groentesappen drinkt als behandeling van zijn ziekte. Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank gekeken naar straffen in vergelijkbare zaken. De rechtbank wijkt daarom af van de eis van de officier van justitie.